Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Λάθος. Δεν είναι Ούτε Αγώνας Αντοχής!!

Σου είπα ότι η δίαιτα
(διατροφή ή ό, τι κάνεις - πες το Τούμπες)
είναι Αγώνας Αντοχής.. Χωρίς Τέρμα.

Έκανα Λάθος. Δεν είναι!

Αυτό που κάνεις, που είναι μέσα στη Ζωή
δε μπορεί ποτέ να είναι Αγώνας..
Το βλέπω σαν Αγώνα σημαίνει είμαι σε Λάθος Κατεύθυνση,
και πρέπει να το Πάρω Αλλιώς!

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

"Πότε θα τα χάσω τα ρημάδια τα κιλά?"


Αυτή η ερώτηση είναι Από Μόνη της Άτοπη, κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να δεις Εσύ για Σένα!

Βλέπεις το Γιατί?
Όταν κάνεις Αυτή την Ερώτηση, Δεν είσαι Έτοιμος για την Αλλαγή.
Δεν είναι κακό αυτό, Απλά Δεν είσαι Έτοιμος Ακόμα.
Μη μπαίνεις στη Διαδικασία, θα Επιβαρυνθείς ακόμα περισσότερο.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν πρόκειται για Αγώνα Ταχύτητας...
Όσο γρήγοροι κι αν είμαστε!
Είναι Αγώνας Αντοχής... Χωρίς Τέρμα!

Σε αυτό τον Αγώνα δεν έχει θέση ο Φόβος.
Άφησέ τον πίσω σου..
Πρόσεχε Όποιον σου μεταδίδει Φόβο.. από την Κυβέρνηση μέχρι το Γείτονά σου..

Αλλά Έχε τα Μάτια σου δεκατέσσερα για τον πιο επικίνδυνο απ' όλους!!
Πρόσεχε τον Φόβο που αναδύεται Από Σένα!
Τα μάτια σου δεκατέσσερα...
Σε Σένα!!

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

Μόνο Εσύ, για Σένα, Μπορείς!

Άσε το "ΑΝ"
και "κΑΝε"!

Άσε τη Θεωρία
και πήγαινε στην Ουσία!

Μπες στη Δράση!

Μπορείς!

Για την ακρίβεια,
Μόνο Εσύ, για Σένα, Μπορείς!


Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Για Σένα είναι Αν...

Πιστεύεις πως έχει κανένα Νόημα να σου πω τί λένε οι Έρευνες;
... Αν το κάπνισμα σε "στέλνει" με γρήγορα βηματάκια
... Αν τα κορεσμένα λίπη σου κάθονται στις αρτηρίες και στις μπουκώνουν
... Αν η Ζάχαρη "χτυπάει" το Πάγκρεάς σου και άρα Εσένα
... Αν το Αλκοόλ σε Μολύνει
... Αν τα φρούτα και τα λαχανικά Αγαπάνε το Σώμα σου
... Αν τα όσπρια είναι πρώτης τάξεως τροφή για τον Οργανισμό σου
... Αν η Άσκηση σε Ζωντανεύει ψυχή τε και σώματι

Αν...
Αλήθεια, Έχει κανένα Νόημα το Αν...
Για Σένα, Έχει κανένα Νόημα;
Είναι αυτό, για Σένα, Αλήθεια;
Είναι για Σένα, αυτό Πραγματικότητα;
Ή είναι λίγες λέξεις σ' ένα χαρτί,
που θα κάψεις στο τζάκι λίγο πριν το γιορτινό τραπέζι, τα Χριστούγεννα;

Αυτά που λένε οι Έρευνες,
για Σένα είναι Αν....

Και, πίστεψέ με, το Αν δεν έχει Καμία Σημασία!


Μπες στη Δράση και Κάνε!
Αυτό Έχει Αξία!




Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Παραδώσου... στο Παρόν!


Άφησε το Παρελθόν με Όλες τις Αποτυχίες του.
Άφησε το Μέλλον με Όλες τις Αβεβαιότητες και τις Πιέσεις του.
Παραδώσου στο Παρόν,
Ολοκληρωτικά!
Μόνο αυτό Υπάρχει.

Δεν είσαι Εσύ, Αυτά...

Πες
Παρατηρώ τα κιλά που βαραίνουν το σώμα μου...
και δες τα!
Μην πεις
'Εγώ' είμαι 150 κιλά (ή όσα)...
Αν λες 'Εγώ' ως προς αυτά, δεν μπορείς να αντισταθείς στην εξουσία τους.

Δεν είναι παιχνίδι μυαλού,
είναι η Πραγματικότητα!


Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

See Clearly!




Σου λέμε: Μην ανησυχείς. Μόλις χάσεις τα κιλά που σε βαραίνουν, θα μπεις σε συντήρηση.

Τι είναι αυτή η συντήρηση; Θα μπεις στο ψυγείο; Μήπως να σε βάλουμε καλύτερα στην κατάψυξη; Να… ξεμπερδεύεις μια και καλή;

Μα όχι, σου λέμε.. η συντήρηση είναι βασικό στάδιο της όλης διαδικασίας. Είναι το διάστημα το μεταβατικό της διατροφής (γιατί είπαμε πως δεν είσαι σε δίαιτα).. είναι ένα απαραίτητο βήμα πριν αφεθείς μόνος, εσύ και το φαγητό.
Έχεις κάνει πολλές δίαιτες. Κι αργά ή γρήγορα τα κιλά σου γύριζαν και πάλι πίσω.. Σα να μην ήθελαν να σε αφήσουν μόνο σου ένα πράγμα.. 

Δες τη Φυλακή σου!




Είναι δυνατόν το φαγητό που τρώω να με κρατάει δέσμιο;
Οι τροφές που επιλέγω, να με… δένουν χαμηλά;

Δες το σε σένα. Δες ποιες τροφές είναι αυτές που σε κρατάνε δεσμευμένο.

Μπορεί να ξεκινάς με την επιθυμία να φας μια σοκολάτα. Ξεκινάμε με την επιθυμία. Ενδίδεις σε αυτήν. Τι γίνεται μετά;

Είμαστε Μόνοι.



Υπάρχει ένα πράγμα το οποίο φαίνεται πως δεν κατανοούμε.

Δεν αντιλαμβανόμαστε μια βασική “αλήθεια”… μία βασική προϋπόθεση αυτής της ζωής.
Σε αυτήν εδώ τη ζωή, Ερχόμαστε Μόνοι και Φεύγουμε Μόνοι. 
Στάσου σε αυτό και μην αντιδράς. Μην πεις ‘ναι, μα.. έχουμε ανάγκη τους άλλους, χρειαζόμαστε τους άλλους…’
Στάσου στο ότι ‘σε αυτήν τη ζωή ερχόμαστε και φεύγουμε μόνοι’. Δεν είναι γεγονός;

Τις σημαντικές, τις ουσιαστικές στιγμές της ζωής μας είμαστε μόνοι. Μόνοι, που σημαίνει Εμείς κι ο Εαυτός μας. Όταν ερχόμαστε, αυτός ο εαυτός δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο το Εμείς, το Εγώ του καθενός… Όταν πεθαίνουμε απ’ την άλλη, μας έχει κατακλύσει αυτός ο εαυτός, κι έχει χαθεί αυτό το Εγώ (όντας αυτό το Εγώ, το ουσιαστικό μας κομμάτι).
Πολύ ανάλυση και με βάρυνες, θα μου πεις και δίκιο έχεις..

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Μπες στη Ρίζα!



Έχεις ένα φυτό που νοσεί.
Βλέπεις πως έχει βγάλει ορισμένα μαραμένα φύλλα.
Τι κάνεις?
Προσπαθείς να κόψεις τα φύλλα?
Προσπαθείς να διαχωρίσεις το υγιές φυτό από αυτό που νοσεί;
Μα… η ρίζα είναι μία.
Η ίδια ρίζα που έδωσε το πράσινο φύλλο έδωσε και το μαραμένο.
Είναι η ρίζα που θέλει φροντίδα.
Είναι οι συνθήκες που περιβάλλουν το φυτό που πρέπει να αλλάξουν.
Είναι στη ρίζα που πρέπει να βρούμε το πρόβλημα.
Δες το μαραμένο φύλλο
Στο δικό σου το σώμα
Και μετά πήγαινε στη ρίζα.

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

It is simple. Keep it that way..


Βλέπουμε το χέρι μας αποκομμένο από το πόδι μας...
το μάτι μας αποκομμένο από τη μύτη μας...
την καρδιά μας ξεχωριστά από το συκώτι μας...
Μα όλα αυτά είναι μέρη του ΙΔΙΟΥ συνόλου..
Πώς μπορείς να βλέπεις τη διατροφή σου αποκομμένη από την ψυχολογική σου κατάσταση..
αφού και τα δύο είναι μέρη ενός Ενιαίου Ευρύτερου Συνόλου;
Πώς περιμένεις να εξυγιάνεις το ένα, ενόσω νοσεί το άλλο;

Είναι τόσο απλό...


Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Τι είναι Αγάπη; από τον Κρισναμούρτι


Μιλάμε πολύ για την αγάπη. Την αγάπη που έχει κανείς για την πατρίδα του, την αγάπη της οικογένειας, την αγάπη του Θεού, την αγάπη του ανθρώπου. 'Αγαπώ αυτό το βιβλίο'. Έτσι, για να μάθει κανείς τί είναι η Αγάπη, για να τη συναντήσει όπως συναντάει κανείς ένα άρωμα που δεν το μύρισε ποτέ πριν, πρέπει να βγάλει το βάρος από τούτη τη λέξη, να την καθαρίσει απ' όλα τα πράγματα που έχουμε δώσει σε αυτή τη λέξη.
Και χρειάζεται να μάθει κανείς για τον εαυτό του τί είναι το πράγμα που ονομάζει αγάπη.
Ίσως αυτή να είναι η τελική λύση για όλες τις δυσκολίες του ανθρώπου, τα προβλήματα και τις εργασίες του.
Επειδή όταν λέει ο άντρας "σ' αγαπώ", και η γυναίκα λέει "σ' αγαπώ", είναι Αγάπη?

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Δώσε Οξυγόνο!


Σε πολλά σημεία, αυτό που κάνουμε είναι να ρίχνουμε τον σπόρο..
Αν περιμένουμε το φυτό να ανθίσει αύριο, θα απογοητευθούμε..
Πρέπει να έχουμε υπομονή..
Μπορεί να εμφανιστούν (και θα επανεμφανίζονται)
διάφορα ζιζάνια δίπλα στο σπόρο μας..
Θα πρέπει αυτά να τα βλέπουμε και να τα ξεριζώνουμε..
Αν παραιτηθούμε.. αν παραιτούμαστε σε αυτά τα ζιζάνια,
το φυτό μας δεν θα ανθίσει ποτέ..


Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Στο Όνομα της Αγάπης




Φυσικά και είμαι ελεύθερος. Βλέπεις στα χέρια μου τίποτα χειροπέδες που εγώ δε βλέπω; Ο λαιμός μου όπως βλέπεις είναι ελεύθερος και το ίδιο είναι η περιοχή γύρω από τους αστραγάλους μου.. Κυριολεκτικά λοιπόν.. είμαι ελεύθερος να κινηθώ, να μεταναστεύσω, να φύγω κι όπου με βγάλει…

Είσαι λοιπόν ελεύθερος…

Υπάρχουν τότε διαβαθμίσεις ελευθερίας?

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

... αυτό το ποτάμι Mέσα σου!




Μέσα σου
Κυλάει ένα ποτάμι.
Οι όχθες αυτού του ποταμού
Συνορεύουν με δέντρα.. μικρά φυτά και άλλα μεγαλύτερα..
Έτσι όπως τα βλέπεις σου φαίνονται άσχετα μεταξύ τους.
Κι όμως, αυτά επικοινωνούν..

Αχχ αυτό το Σώμα!



Έχεις ένα σώμα. Ένα σώμα που σε μεταφέρει, σε φέρνει σε επαφή με τους ανθρώπους, υποστηρίζει κάθε σου εγχείρημα..
Που ζεις?
Θα μου πεις, ζω στην Καλαμάτα.. ή ζω στην Αθήνα.. ή ζω στην Τάδε/ Δείνα πόλη, στην τάδε οδό και σε αυτόν τον αριθμό, στο συγκεκριμένο διαμέρισμα.
Λάθος. Δε ζεις ΕΚΕΙ που νομίζεις ότι ζεις.
Ζεις στο σώμα σου. Το σπίτι που κατοικείς είναι αυτό το σώμα. Μπορεί να είναι κοντό ή ψηλό, παχουλούτσικο ή κοκκαλιάρικο, λευκό ή μαύρο..
Είναι Αυτό που Είναι. Είναι το σπίτι σου.
Μπορεί να σκέφτεσαι να μετακομίσεις από την Ομόνοια στην Εκάλη, από μια γκαρσονιερίτσα σε μια βίλα με πισίνα.. 

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Λοιπόν Κούλα...

(απευθύνεται σε άτομα που παλεύουν χρόνια με τα κιλά τους)


- Πώς σε λένε;
...Έστω ότι σε λένε Κούλα (βάλε εδώ το δικό σου όνομα)... γιατί δε με βλέπω να παίρνω απάντηση...
- Λοιπόν Κούλα, θα κάνεις το εξής, ενδεχομένως κουλό... αλλά σίγουρα πολύ ισχυρό!
Φαντάσου, ότι είμαστε δίπλα δίπλα. Ωραία. Πόσα άτομα βλέπεις?
....
Υποθέτω πως μου απαντάς δύο... εσύ η Κούλα κι εγώ η Δώρα.
Ωραία. Μπορείς να αρχίσεις να βλέπεις τρία άτομα;
...

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Πέταξε αυτό το παλτό!




Σου λέει κάποιος:
‘Είσαι χοντρός. Είσαι απίστευτα χοντρός!’
Πώς νιώθεις? Πώς αντιδράς μέσα σου? Θυμώνεις? Τον βρίζεις? Προσπαθείς να αμυνθείς?
Αλήθεια, ποιόν υπερασπίζεσαι μέσα σου?
Τι προσπαθείς να συντηρήσεις?
Προσπαθείς να υπερασπιστείς αυτόν τον χοντρό μέσα σου.
Θίγεσαι γιατί νιώθεις πως είσαι ΕΣΥ αυτός ο χοντρός. Έχεις φτιάξει μια εικόνα μέσα σου, μια εικόνα που λέει πως είσαι χοντρός, μέσα σου έχεις την εικόνα για σένα ότι είσαι ένας τόφαλος.. ότι έτσι είσαι κι ότι έτσι θα μείνεις μια ζωή.
Πρόσεξε τώρα. ΛΑΘΟΣ!

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Απλά ΦΑΤΟ!



- Πώς τρως?
- Καλά λέω γω πως είσαι τρελή. Μα με ρωτάς πως τρώω? Φυσικά, με το στόμα, χέρια.. με τα σχετικά σύνεργα.. Εσύ έχεις κανέναν καλύτερο τρόπο να μου προτείνεις?
- Με το στόμα, σωστά… Αλλά απάντησέ μου και σε κάτι ακόμα… Είσαι εκεί την ώρα που τρως?
- Και τώρα εσύ περνιέσαι για λογικός άνθρωπος? Φυσικά και είμαι εκεί… Θέλεις μήπως να φας εσύ για μένα?
- Πολύ ωραία… Άρα βλέπουμε ότι τρως με το στόμα, και είσαι εκεί την ώρα που τρως. Για να το δούμε λίγο παραπάνω το θέμα…

Μέσα σου!





 


Θα πρέπει ΜΕΣΑ ΜΟΥ να δημιουργήσω μία άγκυρα,
Να έχω ένα σημείο στο οποίο θα αράζω το καράβι μου.
Πρέπει να δημιουργήσω αυτό το σημείο,
Διαφορετικά θα είμαι ένα καράβι που πλέει
Ανάλογα με τον άνεμο,

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Όταν μπαίνεις στο χορό, ΧΟΡΕΥΕΙΣ!



‘Τι κάνει ο Κίτσος?’
‘Ποιος Κίτσος, ο εφοριακός?’
‘Ναι παιδί μου, αυτός ο χοντρός…’
‘Α.. τον Κίτσο το χοντρό λες? Καλά είναι… σε χαιρετάει!’ 

Πόσες τέτοιες συνομιλίες έχουμε στο ιστορικό μας? Πόσο συχνά ακούμε φράσεις τέτοιου τύπου? Ή/ και από την ανάποδη, δηλαδή:

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

Σκόρπια κομμάτια...



Χτίζουμε το πάζλ της ζωής μας κομμάτι – κομμάτι…
Δε μπορούμε να ξέρουμε απ’ την αρχή τι φτιάχνουμε..
Κολλάμε ό, τι βλέπουμε πως ταιριάζει, ό, τι κουμπώνει..
κάποια κομμάτια είναι φως φανάρι πού πάνε..
για άλλα δεν είμαστε σίγουροι.. το παλεύουμε.. δοκιμάζουμε μέχρι να βρούμε το σωστό σημείο..
Πηγαίνουμε βήμα – βήμα.. ένα βήμα τη φορά..

Πιάνει!



Πριν φας ΤΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ,
Κάνε στον εαυτό σου την εξής ερώτηση:

Πόσο βαθιά έχει χώσει ο άνθρωπος το χέρι του
σε αυτό που πάω τώρα εγώ να βάλω στο στόμα μου?

Αν η απάντηση είναι ‘πολύ βαθιά’
Άστο κάτω, θα λερώσεις το στόμα σου
Και μαζί και το σώμα σου.

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Κάντο όπως οι stars!!!!



Τίτλοι περιοδικού. Πρωτοσέλιδο.

‘Κάντο όπως οι stars.
Κάντο σαν την Π…, τη Μ…. και τη Β….!
Χάσε τα κιλά του καλοκαιριού όπως κάνουν οι stars.
To fitness μυστικό της Μ…..’

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

το μυστικό δε βρίσκεται στη γνώση



Πόσες δίαιτες έχεις κάνει? Σε ποια ηλικία ξεκίνησες την πρώτη σου δίαιτα? Πόσο διαρκούσε η κάθε σου προσπάθεια? Τι γεύση σου μένει μόλις σταματάς μια δίαιτα? Ή μάλλον, στο άκουσμα της λέξης ‘δίαιτα’ τι γεύση σου έρχεται στο στόμα? Τι νιώθεις όταν ακούς ‘δίαιτα’?
Μην απαντάς. Σκέψου το.
Μόλις ακούς τη λέξη δίαιτα, βλέπω το πρόσωπό σου σε πρώτη φάση να παίρνει μια περίεργη έκφραση, να κάνει μια ιδιαίτερη γκριμάτσα.. στο στόμα σου το πιθανότερο είναι να υπάρχει μια στυφή γεύση, σα να σου έρχεται κάτι το άνοστο.. και στο νου σου μπορεί να έρθει μια εικόνα στην οποία είσαι εσύ, γύρω από το λαιμό σου ένα λουρί, μια τριχιά, η οποία σε δένει με τον εκάστοτε διαιτολόγο.. όχι και τόσο ευχάριστο θέαμα, θα μου πεις..

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Από τον έναν πόλο στον άλλο...



Ας πάρουμε την κυρία Παπα^%&%οπούλου ή τη Μαρία της γειτονιάς, το ίδιο μας κάνει.. Μπαίνει η φίλη μας σ’ ένα πρόγραμμα, διατροφής. Ξεκινάει μ ενθουσιασμό, λαχτάρα, επιθυμία να τα χάσει, να μπει στο φόρεμα που έχει καταχωνιασμένο, ν αλλάξει! Αυτό ξεκινάει, έστω, στο χρόνο μηδέν (δηλαδή στο +θ της εικόνας). Αυτή η κατάσταση της κρατάει ένα διάστημα, ίσως όχι με την ίδια ένταση, παρ όλ αυτά η ποιότητα αυτού που νιώθει κυμαίνεται κάπου εκεί, στη λαχτάρα κ στην επιθυμία για το φόρεμα και την αλλαγή (κοντά στο +θ).

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Δες ΤΩΡΑ τι τρώει η κυρία Παπα&*^$οπούλου!



Ναι, μας τσιμπάει το ενδιαφέρον. Το όνομα ενός διάσημου μας χτυπάει στο αφτί. Το ότι κάποιος αναγνωρίζεται από τον πολύ κόσμο, μας κάνει αυτομάτως να τον βλέπουμε με άλλο μάτι.. Το ότι είναι ‘διάσημος’ μας τραβάει την προσοχή.. Γιατί?
Τι είναι αυτό που μας κάνει να βάζουμε τον κύριο Παπα&*^%όπουλο και την κυρία Παπα^&*%οπούλου σε βάθρο? Και να τους προσκυνάμε, ο καθένας με τον τρόπο του? Πολλές φορές, τελείως ασυναίσθητα?
Το ότι η κάθε δι - άσημη έχει επίπεδη κοιλιά τρώγοντας ραπανάκια βουτηγμένα σε ντιπ ακρίδας, εμένα προσωπικά, γιατί να με ενδιαφέρει? Γιατί να θέλω να μιμηθώ αυτόν που προβάλλεται ως ‘σημαίνον’ πρόσωπο? Και γιατί να αφιερώσω έστω και ελάχιστο από το χρόνο μου στο τι τρώει και τι αφοδεύει ο καθένας?

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Γιατί... η δίαιτα σαν 'concept' έχει αποτύχει?



Πόσες δίαιτες έχει κάνει η μέση γυναίκα τη σημερινή εποχή? Και πόσες από αυτές έχουν πετύχει, ορίζοντας ως επιτυχία το ‘χάνω τα κιλά κ δεν τα ξαναπαίρνω’? Κι επιτέλους, Γιατί?
‘Μα αγαπητή’, θα μου πεις, ‘η απάντηση είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους μας.. Έχω θέμα αυτοσυγκράτησης, δεν πειθαρχώ, μου αρέσουν τα γλυκά, θέλω να απολαμβάνω το φαγητό, δε μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου’ και τα σχετικά… 
Απαντήσεις – κλισέ, απαντήσεις – αυτόματες…

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Be The Best You Can Be!

Αρνητικά Συναισθήματα...
ο βρυκόλακας που μας πίνει το αίμα
... και μας παχαίνει?


Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος να ανακαλύψουμε...

δεν αφήνουμε στο αρνητικό να μπει στη ζωή μας...
γιατί τότε... εμείς γινόμαστε Το Αρνητικό!

Be the Best You Can Be!

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Εσύ... πόσα 'Εγώ' έχεις?



Πώς ζούμε τη ζωή που μας δόθηκε? Πόσο υπεύθυνα την αντιμετωπίζουμε? Πόσο σοβαροί είμαστε μαζί της? Και τελικά… πόσο σεβόμαστε τον εαυτό μας?
Νομίζουμε πως είμαστε σοβαροί, και υπεύθυνοι.. και τα σχετικά..
Για παράδειγμα λέμε ‘Θα πειθαρχήσω τον εαυτό μου να μην τρώει αν δεν πεινάει’ ή λέμε ‘Αυτή είναι η τελευταία φορά που σαβουριάζω έτσι’ ή πάλι ‘Στο εξής, θα είμαι προσεκτική με τις επιλογές μου.. (διατροφικές ή όποιες άλλες)’…
Η πλάκα δεν είναι ότι λέμε αυτά που λέμε.. Η πλάκα είναι ότι τα πιστεύουμε! Και νομίζουμε ότι είμαστε και σοβαροί!
Δε βλέπουμε πραγματικά…

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

... μας αρέσουν τα δεσμά μας!!!




 Σε συναντώ...

     Σε ακούω...

       Σου μιλάω

          Σε αγκαλιάζω...

            Σε φιλάω...

                 Σε έχω...

                      Σε σφίγγω...

                         Σε αιχμαλωτίζω...

                                      Σε απορροφώ...

                                              Σε πνίγω..

                                              Σε αγαπώ?


του Μπουκάι

Μόνο Από Έρωτα... του Horhe Bukai!

ΒΑΔΙΖΩ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ.
Το δρόμο μου, που έχει μία μόνο λωρίδα κυκλοφορίας: τη δική μου.
 

Στ' αριστερά μου, ένας αιώνιος τοίχος χωρίζει το δρόμο μου απ' το δρόμο κάποιου που βαδίζει δίπλα μου, απ' την άλλη πλευρά του τοίχου.
Πού και πού, σ' αυτόν τον τοίχο βρίσκω μια τρύπα, ένα παράθυρο, μια σχισμή... Και μπορώ να κοιτάξω το δρόμο του γείτονα ή της γειτόνισσάς μου.
Μια μέρα, καθώς περπατώ, μου φαίνεται ότι βλέπω στην άλλη άκρη του τοίχου μια μορφή που κινείται στο δικό μου ρυθμό, προς την ίδια κατεύθυνση.
Κοιτάζω αυτή τη μορφή: είναι μια γυναίκα. Είναι όμορφη.
Με βλέπει και αυτή. Με κοιτάζει.

Ο βασικός παίκτης στη ζωή σου είσαι ΕΣΥ!



Γιατί ζούμε τη ζωή μας σαν αναπληρωματικοί στον πάγκο? 
Περιμένουμε από κάποιον άλλο να πάρει την απόφαση για εμάς, να πάρει την πρωτοβουλία, για να ξέρουμε ποιόν θα βρίζουμε στο τέλος.. 
Δε θέλουμε να είμαστε εμείς αυτοί που θα φέρουν την ευθύνη! 
Γιατί?
Θέλουμε να βολευτούμε. Βλέπουμε τη ζωή μας σαν βόλεμα. ‘Να έχω μια δουλίτσα, ένα σπιτάκι, μια γυναικούλα (ή έναν αντρούλη).. τη βολή μου βρε αδερφέ! Πολλά ζητάω?’ 
Όχι, δε ζητάμε πολλά. Για την ακρίβεια ζητάμε λίγα.. απελπιστικά λίγα… 

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Η Μεταφυσική της Αγάπης...



Η Αγάπη προκαλεί δονήσεις…



 
Η Αγάπη είναι κάτι το μεταφυσικό. Δε μπορείς να την προσεγγίσεις με τη στείρα λογική σου. Είναι μια ‘ψυχική εμπειρία’, και όταν είναι άνευ όρων, έχει απίστευτες δυνάμεις… 
Η Αγάπη ρέει, κι έτσι θεραπεύει, αποκαθιστά, δίνει ζωή. 

Η Αγάπη είναι ένας Καθολικός και Πνευματικός Νόμος… πέρα από κάθε θρησκεία κι από κάθε έθνος… πέρα από κάθε διαχωριστικό φαινόμενο.. Η Αγάπη ενώνει… δεν υπάρχει στα κομμάτια… Είναι η ενέργεια που ρέει σε όλα στη ζωή. Αυτό το όλον’ είναι η πηγή της Αγάπης. Το όλον’ είναι υπέρτατη Αγάπη. 

Πολλοί δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας αυτές τις δονήσεις της Αγάπης… από φόβο ότι θα θέσουν σε κίνδυνο τις προθέσεις μας, τις επιθυμίες μας, τους σκοπούς μας, τις φιλοδοξίες μας.. Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι η Αγάπη είναι αυτό που κάνει τον σκοπό μας να έχει νόημα.. Ότι αυτή έχει τη δύναμη να θεραπεύσει, να κινητοποιήσει, να μας εμπνεύσει. 

Πολλοί μπορεί να πούμε… 
‘καλά, παπαρο - φιλοσοφίες, η Αγάπη δεν υπάρχει… εγώ πιστεύω μόνο σε ότι βλέπω, ακούω, μυρίζω, πιάνω και γεύομαι. Μπορώ να κάνω κάτι από αυτά με την Αγάπη?... παπαρο – φιλοσοφείς λοιπόν, αγαπητή!’ 
Πολύ πιθανό λοιπόν, αυτά να είναι άρες μάρες κουκουνάρες.. Άλλωστε, για πολλούς, αυτό είναι και η μεταφυσική…
Τι κάνεις λοιπόν? 
Κοιτάς τη ζωή σου. 
Βλέπεις τον εαυτό σου και τις σχέσεις σου με τους ανθρώπους. 
Είσαι ικανοποιημένος? Είναι και οι άλλοι ικανοποιημένοι μαζί σου? 
Τότε είσαι καλά. Άλλωστε, δε χρειάζεται να φτιάξεις κάτι, αν δεν έχει χαλάσει… 

Αν όμως πιστεύεις ότι η Αγάπη δεν υπάρχει, ή ότι αν υπάρχει τότε είναι κάτι σπάνιο ή περιορισμένο, ίσως η ζωή να σου φαίνεται σκληρή και δύσκολη.. Ίσως πρέπει να την δεις αλλιώς…

Υπάρχει Αγάπη εκεί που δε μπορούμε να φανταστούμεσε ποσότητα που δε μπορούμε να μετρήσουμε… Το ότι δεν την ‘πιάνουμε’, το ότι δεν της επιτρέπουμε να κυλήσει μέσα στις ζωές μας, φαίνεται από τη ζωή έτσι όπως την έχουμε κάνει… από τις δυσλειτουργικές μας οικογένειες, τους πολέμους, τα εγκλήματα κάθε είδους, τις αυτοκτονίες…    

Πώς θα άλλαζε ο κόσμος? Ααα.. βαριά κουβέντα λες κοπελιά… έστω… βαριά.. αλλά ποιος δεν θέλει να αλλάξει.. τουλάχιστον ο κόσμος έτσι όπως τον έχουμε κάνει γύρω μας, με το να είμαστε έρμαια των κάθε λογής ‘μεγάλων κεφαλιών’… 

Μπορεί η Αγάπη να αλλάξει τον κόσμο?
Μόνο η Αγάπη μπορεί… 

Θέλει να επιτρέπεις στην Αγάπη να ρέει στη ζωή… ακόμα κι όταν νιώθεις πόνο, απογοήτευση, ματαίωση… γιατί όλα αυτά είναι εμβρυικές μορφές φόβου… Όταν αυτά μεγαλώσουν γίνονται έχθρα, πικρία, ζήλεια και απελπισία… 

Πολλοί ζούμε ζωές άδειες από Αγάπη. Κατ’ ουσίαν άδειες! Νιώθουμε αποκομμένοι από τις οικογένειές μας, από τους φίλους, από τους εραστές μας… Είμαστε μαζί κι όμως τόσο χώρια… Ουσιαστικά είμαστε ξένοι μεταξύ μας… 

Ή μπορεί να νιώθουμε ότι θα πρέπει ‘να κερδίσουμε την Αγάπη’ από κάποιον.. άλλο κουλό! Να κερδίσεις την Αγάπη! Πώς μπορείς να κερδίσεις κάτι με το οποίο έρχεσαι στη ζωή? Κι όμως, πιστεύουμε ότι θα κερδίσουμε την Αγάπη αν γίνουμε πιο ελκυστικοί, πιο έξυπνοι, πιο επιτυχημένοι από κάποιον άλλο.. νιώθουμε ότι υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός κι ότι θα πρέπει να ξεχωρίσουμε για να βρούμε την Αγάπη… κι όμως εξακολουθούμε να νιώθουμε ανεπαρκείς..
Ζούμε με το φόβο.. κι αυτό κάνει την Αγάπη να κρύβεται.

Γιατί ο φόβος κι η Αγάπη δε μπορούν να συνυπάρξουν…
Είναι ενέργειες σε άλλο επίπεδο.. 

Όταν ζεις με το φόβο.. οποιοσδήποτε κι αν είναι αυτός, χάνεται η δημιουργικότητα, η χαρά, γιατί αυτά πάνε χέρι χέρι με την Αγάπη.
Θα πρέπει να επαναφορτιστούμε με Αγάπη. 

Να δούμε ότι αυτή είναι η πιο δυνατή ενέργεια που υπάρχει γύρω μας.
Είναι τόσο απλή και παράλληλα τόσο δυνατή.. 

δώρα

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Άλλος κανείς!!



Μόνο εσύ, για σένα, μπορείς
Άλλος κανείς!
Μόνο εσύ τη ζωή σου ν' αλλάξεις
Άλλος κανείς!

Κάθε στιγμή, τη ζωή σου επιλέγεις
Εσύ, άλλος κανείς!
Τη ζωή σου όπως θέλεις ορίζεις
Εσύ κι άλλος κανείς!

Γιατί κρέμεσαι απ' τον κάθε τυχόντα?
Τι ζητάς τη συμβουλή?
Το σώμα σου έχει τέτοια σοφία
Που από μόνος σου μπορείς

Τι ζητάς από κάπου να πιαστείς
Τι φοβάσαι μη χαθείς?
Το σώμα σου έχει τον τρόπο
Τη λύση που θέλεις να σου βρει

Το μόνο που θέλει από σένα
Είναι αγάπη και στοργή
Δε θέλει να το βρίζεις
Δε θέλει να το σιχτιρίζεις

Πώς μπορεί να σε βοηθήσει
Τη λύση για σένα να βρει
Όταν βλέπει πως αγάπη δεν παίρνει
Όταν βλέπει πως εσύ το μισείς

Άκουσέ το, αγάπησέ το!
Μόνο αυτό από σένα ζητάει!
Μην αυτό - πυροβολείσαι
Μην αυτό - τιμωρείσαι


Μόνο εσύ, για σένα, μπορείς
Μόνο άμα το νιώσεις, μπορείς
Την ανατροπή για σένα να φέρεις
Μόνο εσύ, κι άλλος κανείς!


... Μάθε τον καπετάνιο να κάνει καλά τη δουλειά του!



‘Θέλω πολύ να χάσω τα κιλά που μ’ επιβαρύνουν! Μακάρι να μπορέσω να τα καταφέρω.. Θα το προσπαθήσω…’
Με πόσους τρόπους άραγε σαμποτάρουμε τον ίδιο μας τον εαυτό? Πόσες είναι οι αυτό – μειωτικές ιδέες που μας κατακλύζουν?
Λέμε, για παράδειγμα… ‘Θέλω πολύ να το πετύχω αυτό. Μακάρι να γίνει. Η αλήθεια είναι πως δεν πιστεύω ότι είμαι ικανός για κάτι τέτοιο, με έχουν πάρει και τα χρόνια.. αλλά θα προσπαθήσω!’
Το ‘μακάρι’ μας δείχνει πόσο λίγο πιστεύουμε στον εαυτό μας. Πόσο πολύ περιμένουμε από κάποιον άλλον να έρθει για να μας σώσει.. Η ηλικία μας είναι μια καλή δικαιολογία για να μην μπούμε στη δράση.. Η ‘προσπάθειά’ μας είναι ένας τρόπος εφησυχασμού, έτσι ώστε να νιώθουμε ότι κάνουμε κάτι… Τουλάχιστον, προσπαθούμε!

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Σπάσε τα δεσμά!!



Πόσο πολύ ζητάς την ελευθερία σου? Πόσο πολύ θέλεις να είσαι εσύ ο κύριος του εαυτού σου? Να ζεις τη ζωή που έχεις επιλέξει εσύ να ζεις? 



 
‘Μα καλά’ θα μου πεις… ‘είσαι μειωμένης ευθύνης? Εντάξει, όλοι έχουμε μια δόση …χαζομάρας μέσα μας, αλλά εσύ το παρακάνεις! Είναι δυνατόν να με ρωτάς αν ζητάω την ελευθερία μου? Αν θέλω να είμαι κύριος του εαυτού μου? Αν ζω τη ζωή που εγώ έχω επιλέξει να ζω? Μα φυσικά και έχω ελευθερία. Φυσικά και είμαι κύριος του εαυτού μου και ζω τη ζωή που εγώ έχω επιλέξει. Ώρες ώρες θα έλεγα πως έρχεσαι από άλλο πλανήτη!’

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Μα... οι συνήθειές μου είναι τόσο γλυκές!!



‘Δηλαδή μου λες με λίγα λόγια, ότι δεν θα ξαναφάω σαν άνθρωπος? Τέρμα τα φαγητά της μαμάς?’ (Αχ… αθάνατη ελληνίδα μάνα!)…
Μια τυπική ερώτηση που βγαίνει ασυναίσθητα από όποιον μπαίνει σε ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα διατροφής. Υπάρχει ο φόβος του ‘μετά’, του πως θα καταφέρω να κρατήσω ό, τι με κόπο σκοπεύω να πετύχω (ή έχω πετύχει)… ο φόβος ότι δεν θα μπορέσω να επιστρέψω στις συνήθειές μου.
‘Μα σου λέω, τέρμα… Το ξέρω πως αυτή η φορά θα είναι διαφορετική. Αυτή είναι η τελευταία προσπάθεια που κάνω, και αυτή τη φορά θα πετύχει.’

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Wilhelm Reich... απόσπασμα από το 'Listen Little Man!'

Είσαι ένας 'κοινός Ανθρωπάκος'. Κατάλαβε το διπλό νόημα αυτών των λέξεων: 'κοινός' και 'Ανθρωπάκος'.



Μη φεύγεις. Βρες το θάρρος να κοιτάξεις τον εαυτό σου.
'Με ποιό δικαίωμα μου λες τί να κάνω?' Βλέπω την ερώτηση αυτή στο φοβισμένο βλέμμα σου. Ακούω την ερώτηση αυτή απ' το αυθάδες στόμα σου. Φοβάσαι να κοιτάξεις τον εαυτό σου, φοβάσαι την κριτική, Ανθρωπάκο, όπως φοβάσαι και τη δύναμη που σου υπόσχεται κάποιος. Δε θά ξερες πώς να τη χρησιμοποιήσεις μια τέτοια δύναμη. Δεν τολμάς να σκεφτείς ότι κάποτε μπορεί να αισθανθείς διαφορετικά: ελεύθερος και όχι καταπτοημένος... ευθύς και όχι πονηρός... να ερωτεύεσαι ανοιχτά και όχι 'ως κλέπτης εν νυκτί'.

Από το βιβλίο του Βίλχελμ Ράιχ 'Άκου, Ανθρωπάκο'

Ναι, ανθρωπάκο, έχεις βάθος μέσα σου μόνο που δεν το ξέρεις. Φοβάσαι θανάσιμα το βάθος της ψυχής σου, γι' αυτό δεν το αισθάνεσαι και δεν το βλέπεις. Γι' αυτό σε πιάνει ίλιγγος όταν κοιτάζεις κάτω και τρικλίζεις σα νά σαι στο χείλος της αβύσσου. Φοβάσαι πως θα πέσεις και πως θα χάσεις την 'ατομικότητά' σου αν αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο. Με την καλύτερη διάθεση να γνωρίσεις τον εαυτό σου φτάνεις πάντα στα ίδια συμπεράσματα: μικρός, απάνθρωπος, ζηλιάρης, λαίμαργος, ύπουλος. Αν δεν ήσουν βαθύς στα τρίσβαθά σου, Ανθρωπάκο, δε θα έγραφα αυτά τα λόγια σε σένα. Το βάθος τούτο μέσα σου αποτελεί το μεγάλο μέλλον σου.

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Πώς θα διατηρήσω το βάρος μου?



Γιατί συνέχεια παλεύω με τα κιλά μου? Γιατί είμαι συνεχώς μπλεγμένος σε μια μάχη από την οποία νιώθω χαμένος? Έχω δοκιμάσει όλες τις δίαιτες που κυκλοφορούν (μέχρι σήμερα τουλάχιστον, γιατί κάθε μέρα βγαίνουν κι άλλες…) Μπορούμε να πούμε πως έχω πλέον γίνει ειδικός, και σου βγάζω άνετα πρόγραμμα διατροφής μόνος μου. Τι φταίει λοιπόν?
Αφού έχω τη γνώση, γιατί δεν έχω και το αποτέλεσμα? Μπορούμε να δώσουμε πολλές λογικές εξηγήσεις γι’ αυτό… Δεν ξέρω αν θα έχει κάποιο νόημα… Το θέμα είναι να βρεις εσύ την απάντηση… Προφανώς, η γνώση δεν είναι αυτή που θα λύσει το πρόβλημα.
Το γεγονός ότι ξέρω κάτι, ότι λογικά μπορώ να το τεκμηριώσω, να το υποστηρίξω με έρευνες και να το αποδείξω λεκτικά, έχει φανεί ότι δε βοηθάει στη λύση του προβλήματος. Μπορεί να βοηθήσει στο να το υποστηρίξεις, στο να υπερισχύσει η γνώμη σου έναντι άλλων, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τη λύση του προβλήματος…

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Γιατί να είμαι εγώ... ο χειρότερος εχθρός του εαυτού μου?



‘Το ξέρω ότι δεν θα τα καταφέρω ούτε αυτή τη φορά. Θα κάνω τουλάχιστον άλλη μια προσπάθεια. Αυτή θα είναι και η τελευταία μου. Αν δεν τα καταφέρω ούτε και τώρα, τότε θα τα παρατήσω μια και καλή!’
Άραγε, πόσες φορές μειώνουμε τον εαυτό μας? Πόσες αυτο-μειωτικές ιδέες γυρνάνε στο κεφάλι μας? Γιατί εμείς να είμαστε οι χειρότεροι σαμποτέρ της ίδιας μας της ύπαρξης?
Γιατί κανένας δε μπορεί να σου κάνει μεγαλύτερη ζημιά, από αυτή που ήδη κάνεις εσύ στον εαυτό σου. Ο χειρότερος εχθρός μας άλλωστε, είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, κανένας άλλος!
Είναι πραγματικότητα ότι τα κιλά σε απασχολούν από πάντα. Είσαι σε διαρκή μάχη με αυτά. Είναι φορές που κερδίζεις, είναι φορές που χάνεις. Σταθερά όμως, σπαταλάς ενέργεια σε συνεχόμενες δίαιτες, ενέργεια την οποία θα μπορούσες να διοχετεύσεις σε κάτι πολύ πιο παραγωγικό… Προσπαθείς να θυμηθείς πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με τα κιλά σου.. και θα μου έλεγες ‘από πάντα!’… Από πάντα λοιπόν είσαι σε μια διαρκή μάχη με τα κιλά σου.. που σημαίνει σε μια διαρκή μάχη με το σώμα σου.. με το βασικό μεταφορικό σου μέσο.. με το βασικό σου όχημα!

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Εδραίωσε την αλλαγή!!!



Σιγά σιγά με τα χρόνια πήρα κάποια κιλά, τα οποία νιώθω ότι βαραίνουν το σώμα μου. Κάποτε πέταγα και τώρα είναι μέρες που μπορώ να πω πως σέρνομαι από την κούραση, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος γι’ αυτό… Είναι τα παραπανίσια κιλά που κάνουν τη ζημιά?


Αλήθεια, πόση ζημιά μπορεί να κάνει το παραπανίσιο βάρος? Υπάρχουν απειράριθμες μελέτες για τις επιπτώσεις που έχει στη σωματική υγεία. Προκαλεί θα λέγαμε… πλημμυρίδα νοσημάτων… σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να αποβεί και μοιραίο…

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

Και γιατί παρακαλώ να χάσω κιλά???




Τα πάχη μου, τα κάλλη μου! Γιατί να χάσω βάρος? 
Έχω 30 παραπανίσια κιλά, με βάση αυτά που μου λένε οι «ειδικοί».. Και με πιέζουν από παντού να τα χάσω.. Αλλά εγώ νιώθω καλά.. Δεν έχω καμία ενόχληση, καμία δυσκολία… Δε μπορώ να καταλάβω γιατί θα πρέπει να αλλάξω κάτι από αυτά που ήδη κάνω, τη στιγμή που είμαι καλά..
Ας το δούμε λίγο εναλλακτικά.. 

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ!


Έχεις σκεφτεί ποτέ τι είσαι; Έχεις αναρωτηθεί γιατί βρίσκεσαι εδώ; Μπροστά στον υπολογιστή, σε αυτή την ιστοσελίδα, να διαβάζεις αυτό το άρθρο.. αυτή τη στιγμή;
Έχεις αναρωτηθεί πραγματικά ποιος είσαι; Έχεις επίγνωση της ταυτότητάς σου;
Σίγουρα έχεις μια εικόνα για τον εαυτό σου. Είσαι για παράδειγμα λευκός, χριστιανός ορθόδοξος, λίγο μελαχρινός, έξυπνος, κάποιες φορές είσαι λίγο διστακτικός, έχεις κάποιες ανασφάλειες.. και πάει λέγοντας. Έχεις μια λίστα από χαρακτηρισμούς για το πρόσωπό σου. Από τη στιγμή που γεννήθηκες εσύ, ξεκίνησε και αυτή η λίστα..

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Μεγαλώνω & Παχαίνω!

Είναι γεγονός ότι μεγαλώνουμε. Είναι κάτι το αναπόφευκτο. Ο χρόνος κυλάει και αυτό είναι κάτι στο οποίο δεν μπορούμε να επέμβουμε. Γιατί όμως βλέπουμε τον δείκτη της ζυγαριάς να ανεβαίνει μαζί με τα χρόνια; Είναι και αυτό κάτι το αναπόφευκτο ή είναι κάτι στο οποίο έχουμε δυνατότητα επέμβασης;
Ας εξετάσουμε το θέμα αυτό παίρνοντας ένα πραγματικό περιστατικό. Είσαι μια γυναίκα 40 χρονών. Ζυγίζεις περίπου 90 κιλά και ανήκεις στην κατηγορία των υπέρβαρων. Αυτό συμβαίνει τώρα. Είκοσι χρόνια πίσω ζύγιζες 60 κιλά και ένιωθες πολύ καλά! Άντε, ίσως να ήθελες να χάσεις πέντε κιλά ακόμα, αλλά και στα 60 ένιωθες υπέροχα!
Τι έγινε λοιπόν; Τι άλλαξε με τα χρόνια; Γιατί αυτή η μεταμόρφωση; Αυτό το πραγματικό περιστατικό επαναλαμβάνεται συνεχώς. Οι έρευνες μας λένε ότι από την ηλικία των 25 χρόνων και μέχρι τα 55, το βάρος σου αυξάνει σχεδόν μισό κιλό το χρόνο. Ωραία, υπάρχει μια δόση αλήθειας στο ότι ο μεταβολισμός σου με τα χρόνια δεν σε βοηθάει και πολύ. Αλλά είναι αυτή όλη η αλήθεια ή μήπως είναι ένα μέρος αυτής ή ίσως και μια καλή δικαιολογία; Με την πάροδο των χρόνων σίγουρα το σώμα πέφτει σε μυϊκή μάζα, άρα πέφτουν και οι καύσεις που μας βοηθούν να κρατάμε ένα χαμηλό σωματικό βάρος.
Τι άλλο όμως συμβαίνει με τα χρόνια; Εκτός από αυτή την καθαρά βιοχημική αντίδραση του σώματος, τι άλλο αλλάζει; Αναζητάμε την ασφάλεια, τη βεβαιότητα και τη σιγουριά σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Από τη δουλειά σου μέχρι τα προσωπικά σου, θέλεις τη μονιμότητα. Και μόλις πετύχεις την πολυπόθητη ασφάλεια (ή έτσι νομίσεις) τότε γίνεται μια μεταμόρφωση. Τότε παύεις να αναζητάς, να διερωτάσαι, να βρίσκεσαι σε μια κατάσταση εσωτερικής εγρήγορσης. Και αυτός ο εσωτερικός λήθαργος που αναπόφευκτα βλέπουμε ότι έρχεται με τα χρόνια, μας κάνει νωθρούς, δυσκίνητους, βέβαιους για τις παγιωμένες αντιλήψεις και τα πιστεύω μας. Μας κάνει να χάνουμε την πραγματική επαφή με το σώμα μας και μαζί με αυτήν χάνουμε το ενδιαφέρον και την όρεξη για τη ζωή.
Βλέπεις ότι τελικά έχεις εγκλωβιστεί στο δίχτυ μιας ζωής που ύφανες εσύ, αλλά τελικά δεν ήταν όπως την περίμενες. Και αυτή η απογοήτευση πρέπει να βρει μια διέξοδο, ένα μέσο εκτόνωσης.
Υπάρχει άραγε διέξοδος; Έχεις δει ότι η λύση δε βρίσκεται στις επανειλημμένες δίαιτες. Αυτές απλώς συντηρούν την κατάσταση. Σε κρατάνε σε ομηρεία, δεν σε απελευθερώνουν. Που βρίσκεται λοιπόν η απάντηση; Τι πρέπει να γίνει; Τα παραπανίσια κιλά δεν είναι κάποιου άλλου, είναι δικά σου. Σε πρώτη φάση θα πρέπει να αποκτήσεις επίγνωση αυτού. Φαίνεται σα να μην συνειδητοποιούμε ότι είμαστε εμείς σε αυτό το σώμα. Σα να μη νιώθουμε το σώμα μας. Ξεκινάμε λοιπόν με την κατανόηση αυτού που συμβαίνει. Με την κατανόηση και την αποδοχή.
Και μόλις το καταφέρουμε αυτό πραγματικά, τότε θα γίνει η μεταμόρφωση. Θα έρθει σα μια δροσερή αύρα που έρχεται όταν αφήνουμε το παράθυρο ανοιχτό.. Δε μπορούμε να προκαλέσουμε αυτή την αύρα, αλλά πρέπει να αφήσουμε το παράθυρο ανοιχτό..