Είναι δυνατόν ο νους να βρίσκεται χωρίς υπόδειγμα, να είναι ελεύθερος απ' αυτήν την προς τα εμπρός και προς τα πίσω ταλάντευση της επιθυμίας; Είναι απολύτως δυνατόν.
Μια τέτοια δράση είναι το να ζει κανείς στο τώρα.
Το να ζεις είναι το να είσαι χωρίς ελπίδα, χωρίς την έγνοια του αύριο... δεν είναι απελπισία ή αδιαφορία.
Αλλά εμείς δ ε ν ζούμε, διαρκώς αναζητούμε το θάνατο, το παρελθόν ή το μέλλον.
Το να ζεις είναι η μεγαλύτερη επανάσταση.
Η ζωή δεν έχει κανένα υπόδειγμα, αλλά ο θάνατος έχει: το παρελθόν ή το μέλλον, εκείνο που υπήρξε ή την ουτοπία. Ζούμε για την ουτοπία, κι έτσι προσκαλούμε το θάνατο κι όχι τη ζωή.
Μια τέτοια δράση είναι το να ζει κανείς στο τώρα.
Το να ζεις είναι το να είσαι χωρίς ελπίδα, χωρίς την έγνοια του αύριο... δεν είναι απελπισία ή αδιαφορία.
Αλλά εμείς δ ε ν ζούμε, διαρκώς αναζητούμε το θάνατο, το παρελθόν ή το μέλλον.
Το να ζεις είναι η μεγαλύτερη επανάσταση.
Η ζωή δεν έχει κανένα υπόδειγμα, αλλά ο θάνατος έχει: το παρελθόν ή το μέλλον, εκείνο που υπήρξε ή την ουτοπία. Ζούμε για την ουτοπία, κι έτσι προσκαλούμε το θάνατο κι όχι τη ζωή.
Κρισναμούρτι
