Έχουμε αυτή την απίστευτη ικανότητα να Υποβαλλόμαστε.
Υποβάλλομαι -> Βάλλομαι Υπό το Βλέμμα του Άλλου.
Έχω αυτή την ικανότητα να Γίνομαι Αυτό που βλέπει ο Άλλος.
Στην αρχή, Είμαι. Απλά, Είμαι. Δεν είμαι Κάτι συγκεκριμένο. Χρειάζεται, όμως, να περάσουμε από τη φάση της διαμόρφωσής μας. Και σε αυτή τη φάση Γινόμαστε Αυτό που οι Άλλοι Βλέπουν σε εμάς.
Θα μου πεις, είναι δυνατόν οι άλλοι να βλέπουν σε μένα κάτι που δεν είμαι; Ναι. Ο καθένας βλέπει σε εμένα, σε εσένα, αυτό που δεν δύναται να δει στον εαυτό του.
Έτσι, για παράδειγμα, κάποιος δε μπορεί να δεχτεί ότι είναι αδύναμος. Θα δει σε εσένα, σε εμένα, αυτή την αδυναμία. Ενδεχομένως να υπάρχουν στοιχεία αδυναμίας, ενδείξεις, στιγμές αδυναμίας.
Γίνομαι αυτό που ο άλλος βλέπει σε μένα όταν κάτι έχει μία κάποια επαναληψιμότητα.
Για παράδειγμα, ένας από τους γονείς σου πάντα ανησυχούσε για το βάρος του. Και όποτε σε έβλεπε να τρως κάτι "παχυντικό" έβλεπε σε εσένα τον "χοντρό" εαυτό του. Εσύ, δεν ήσουν "χοντρή". Σε έβλεπε όμως έτσι, "έριχνε" σε εσένα αυτό που δε μπορούσε να κουβαλήσει ο ίδιος.
Κι εμείς οι άνθρωποι έχουμε αυτή την απίστευτη ικανότητα να γινόμαστε ό, τι βλέπουν οι άλλοι, ειδικά οι σημαντικοί άλλοι.
Οπότε, εσύ Έγινες "χοντρός", ή τουλάχιστον έτσι θεωρείς. Κι ακόμα κι αν χάσεις κιλά και πας στα όρια του "φυσιολογικού", Κάτι μέσα σου δεν θα το πιστεύει, θα σε θεωρεί ακόμα χοντρό.
Υποβαλλόμαστε. Έχουμε όμως και άλλη μία απίστευτη ικανότητα.
Έχουμε την ικανότητα να Απο-ΥποΒαλλόμαστε. Ουσιαστικά, οι άλλοι μας έβλεπαν κάπως, όμως ήμασταν Εμείς που Γίναμε Αυτό. Εμείς με έναν ασυνείδητο τρόπο δώσαμε τη συγκατάθεσή μας σε αυτή τη "μεταμόρφωση". Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να σταματήσουμε να επικυρώνουμε αυτή τη "συμφωνία". Έχουμε την ικανότητα να δούμε πού είμαστε Εμείς. Τι είμαι εγώ? Είμαι χοντρός? Είμαι αδύναμος? Είμαι χαζός? Είμαι και ο πρώτος να πούμε?
Όλα αυτά Έχω Γίνει. Δεν είμαι αυτά που έχω γίνει. Είμαι το προϋπάρχον αυτών....
Έχουμε και αυτή την ικανότητα...
Υποβάλλομαι -> Βάλλομαι Υπό το Βλέμμα του Άλλου.
Έχω αυτή την ικανότητα να Γίνομαι Αυτό που βλέπει ο Άλλος.
Στην αρχή, Είμαι. Απλά, Είμαι. Δεν είμαι Κάτι συγκεκριμένο. Χρειάζεται, όμως, να περάσουμε από τη φάση της διαμόρφωσής μας. Και σε αυτή τη φάση Γινόμαστε Αυτό που οι Άλλοι Βλέπουν σε εμάς.
Θα μου πεις, είναι δυνατόν οι άλλοι να βλέπουν σε μένα κάτι που δεν είμαι; Ναι. Ο καθένας βλέπει σε εμένα, σε εσένα, αυτό που δεν δύναται να δει στον εαυτό του.
Έτσι, για παράδειγμα, κάποιος δε μπορεί να δεχτεί ότι είναι αδύναμος. Θα δει σε εσένα, σε εμένα, αυτή την αδυναμία. Ενδεχομένως να υπάρχουν στοιχεία αδυναμίας, ενδείξεις, στιγμές αδυναμίας.
Γίνομαι αυτό που ο άλλος βλέπει σε μένα όταν κάτι έχει μία κάποια επαναληψιμότητα.
Για παράδειγμα, ένας από τους γονείς σου πάντα ανησυχούσε για το βάρος του. Και όποτε σε έβλεπε να τρως κάτι "παχυντικό" έβλεπε σε εσένα τον "χοντρό" εαυτό του. Εσύ, δεν ήσουν "χοντρή". Σε έβλεπε όμως έτσι, "έριχνε" σε εσένα αυτό που δε μπορούσε να κουβαλήσει ο ίδιος.
Κι εμείς οι άνθρωποι έχουμε αυτή την απίστευτη ικανότητα να γινόμαστε ό, τι βλέπουν οι άλλοι, ειδικά οι σημαντικοί άλλοι.
Οπότε, εσύ Έγινες "χοντρός", ή τουλάχιστον έτσι θεωρείς. Κι ακόμα κι αν χάσεις κιλά και πας στα όρια του "φυσιολογικού", Κάτι μέσα σου δεν θα το πιστεύει, θα σε θεωρεί ακόμα χοντρό.
Υποβαλλόμαστε. Έχουμε όμως και άλλη μία απίστευτη ικανότητα.
Έχουμε την ικανότητα να Απο-ΥποΒαλλόμαστε. Ουσιαστικά, οι άλλοι μας έβλεπαν κάπως, όμως ήμασταν Εμείς που Γίναμε Αυτό. Εμείς με έναν ασυνείδητο τρόπο δώσαμε τη συγκατάθεσή μας σε αυτή τη "μεταμόρφωση". Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να σταματήσουμε να επικυρώνουμε αυτή τη "συμφωνία". Έχουμε την ικανότητα να δούμε πού είμαστε Εμείς. Τι είμαι εγώ? Είμαι χοντρός? Είμαι αδύναμος? Είμαι χαζός? Είμαι και ο πρώτος να πούμε?
Όλα αυτά Έχω Γίνει. Δεν είμαι αυτά που έχω γίνει. Είμαι το προϋπάρχον αυτών....
Έχουμε και αυτή την ικανότητα...
