Τι γίνεται, όμως, όταν το Βυζί Μεγαλώνει;

"Μην ξεχνάς όμως,

δεν είναι το βυζί που σε τρέφει.

Είναι το γάλα!", 

έχει πει ο φίλος μας ο Μπουκάι.

 

Κι εγώ πες, δεν το ξεχνάω. 

Θυμάμαι ότι είναι το γάλα που με τρέφει. Κι ότι το βυζί είναι ο "μεσάζοντας".

Μοιάζει, όμως, συχνά να ξεχνάμε, ότι όσο το Βυζί κατεβάζει Γάλα, 

τόσο Μεγαλώνει.

Κι όσο περισσότερο μεγαλώνει το Βυζί και κατεβάζει Γάλα, 

τόσο περισσότερο ζητάει το μωρό το Βυζί.

Τρώω, Ναι. Αλλά Θρέφομαι?

Μέσα σε μία μέρα μπορεί έχω φάει 3000 θερμίδες και να μην έχω τραφεί.
Οι θερμίδες που παίρνω δεν έχουν καμία σχέση με την θρέψη μου.
Ξέρουμε ότι χρειάζεται να τραφούμε, δηλαδή να πάρουμε θρεπτικά συστατικά. Το ξέρουμε.
Εστιάζουμε, όμως, στις θερμίδες. Παχαίνει; Αδυνατίζει;
Δε λέμε: "Θρέφει; Υποσιτίζει;"

Έχουμε την αίσθηση ότι αν παίρνω θερμίδες, δε γίνεται να είμαι υποσιτισμένος.
Γίνεται να τρώω 3000kcal και να είμαι υποσιτισμένος, θα μου πεις;
Θρεπτικά συστατικά, υγεία, θρέψη, ισορροπία, ζωντάνια... Ναι, ναι τα ξέρουμε όλα αυτά.
Αλλά, τί γίνεται με τα πράγματα που ξέρουμε;
Βασικά, όταν Ξέρω κάτι, με το που το ακούω να λέγεται, Κατεβάζω τα Ρολλά!
Θρεπτικά συστατικά... Μα φυσικά, υγεία, εννοείται!
Τι κάνουμε, ωστόσο?

Και να το πάρουμε αλλιώς.
Ο Άνθρωπος, βασικά, είναι Ένα Κύτταρο.
Όπως 1 εκ. ευρώ είναι 1 cent.
Μα, θα μου πεις, τρελάθηκες; Πάρε εσύ το 1 cent, και δώσε σε μένα το εκατομμύριο.
Πάρε εσύ μια αμοιβάδα, και δώσε σε μένα έναν άνθρωπο.

Κι όμως, το 1 cent κάνει το εκατομμύριο, και το 1 κύττατο κάνει τον άνθρωπο.

Και τι σημαίνει αυτό, θα μου πεις.

Σημαίνει, απλά, ότι Χρειάζεται να Απευθυνθούμε στο Κύτταρο.
Εγώ γουστάρω να φάω 1 πίτσα. Το Κύτταρο γουστάρει να φάει 1 πίτσα;
Εγώ γουστάρω να φάω 1 κιλό παγωτό. Το Κύτταρο γουστάρει να το φάει;

Και βασικά, επειδή όλα αυτά μου ακούγονται κάπως διδακτικά, κι αρχίζω να ανησυχώ, δε θα σου απαντήσω.

Απάντησε εσύ. Ή μάλλον, ούτε εσύ μην απαντήσεις.
Να Απευθυνθούμε στο Κύτταρο.

Καλά, θα μου πεις, απευθύνσου εσύ στο κύτταρο, μπορεί εσείς να συνεννοηθείτε, με την τρέλα που κουβαλάς!

Κι όμως, μπορούμε να ρωτήσουμε το κύτταρο. Και θα μας απαντήσει.
Θα μας απαντήσει με τη δική του γλώσσα. Κι επειδή είμαστε αυτό το Κύτταρο, θα την καταλάβουμε.

Απλά, έχουμε ξεφύγει, έχουμε αποξενωθεί από αυτό.
Βλέπεις, εμείς είμαστε Πολιτισμένοι άνθρωποι. Δε ρωτάμε τα κύτταρα. Ξέρουμε καλύτερα.

Ξέρουμε τι να τρώμε.
Αλλά αυτό που Ξέρουμε, δεν το Αισθανόμαστε και στο Σώμα μας.
Ούτε το Αγαπάμε.

Το Ξέρουμε και - στην εποχή της Δυναστείας της Σκέψης που ζούμε - νομίζουμε ότι επειδή το Ξέρουμε, αυτό είναι αρκετό.

Κι όμως, χρειάζεται να αγαπήσουμε και να βιώσουμε, αυτό που ξέρουμε.

"Είναι Έτσι"

Ακούω, από αυτά που λέει ο Άλλος, μόνο αυτά που Ήδη υπάρχουν μέσα στο κεφάλι μου.
Βλέπω, από όσα εκδηλώνονται μπροστά μου, μόνο αυτά που Ήδη υπάρχουν μέσα στο κεφάλι μου.
Αντιλαμβάνομαι, από όσα γίνονται γύρω μου, αυτά που Ήδη έχω αντιληφθεί, αυτά που Ήδη έχω ζήσει κι έχουν καταχωρηθεί στο σκληρό μου δίσκο.

Χρειάζεται να βρίσκομαι σε μία Ιδιαίτερη Κατάσταση, έτσι ώστε να μπορώ Πραγματικά να Βλέπω, να Ακούω, να Αντιλαμβάνομαι αυτό που συμβαίνει στο Εδώ & Τώρα, πέρα από τις εγγραφές μου.

Έχεις ποτέ αναρωτηθεί, γιατί δεν ακούς όταν κάποιος σου μιλάει;
Σκεφτόμουν τις προάλλες, πόσο δύσκολο μου είναι να ακούσω αυτό που μου λέει κάποιος.
Και όσο πιο στενή η σχέση, τόσο πιο δύσκολο μου είναι το να ακούσω. Να ακούσω πραγματικά.
 

Hello!!! Μήπως ξεχάσαμε Κάποιον?

Θέλω να χάσω 15 κιλά. Ζυγίζω 75 και θέλω να πάω στα 60. Έχω ύψος 1,70 (έστω) και οι συστάσεις μου λένε πως χρειάζεται να πάω στα 60 κιλά για να λειτουργεί το σώμα μου φυσιολογικά - δείκτες υγείας, ορμονική ισορροπία, καρδιοαναπνευστικό σύστημα, κλπ.
Υπάρχει Κάτι εδώ που να μην κάθεται καλά; Λέω πως θέλω να χάσω 15 κιλά.
Εσύ σα διαιτολόγος που θα μου κάνεις τη λιπομέτρηση, μπορεί να μου πεις πως δεν έχω 15 κιλά λίπους για να χάσω, αλλά μπορώ να χάσω 13 κιλά.
13 κιλά! Ακόμα καλύτερα, θα πω εγώ.
Με βάση λοιπόν και τη σύσταση του διαιτολόγου, μπορώ με σιγουριά να πω πως θέλω να χάσω 13 κιλά. Έχω και το Επιστημονικό Back up.
Μήπως υπάρχει Κάποιος που μένει Εκτός παιχνιδιού; Μήπως Κάποιος δεν ερωτάται;

"Παρατήστε τους παλιούς δρόμους" - Λεο Μπουσκάλια

Ο Roberto Assagioli λέει στην εργασία του πάνω στην ψυχοσύνθεση, ότι πολλά από τα προβλήματά μας προκύπτουν από το ότι είμαστε Φυλακισμένοι μέσα στη Ρουτίνα, μια ρουτίνα χωρίς τέλος.
Κάνουμε τα Ίδια πράγματα Κάθε Μέρα και στο τέλος Βαριόμαστε την ίδια τη ζωή μας.
Κι όταν ένας άνθρωπος βαριέται, Γίνεται βαρετός.
Μας συμβουλεύει: "Σπάστε τη ρουτίνα. Παρατήστε τους παλιούς δρόμους".

Να Ζεις, ν' Αγαπάς και να Μαθαίνεις - Λεο Μπουσκάλια

Γιορτάστε την ανθρωπιά σας. Γιορτάστε την τρέλα σας. Γιορτάστε την ανεπάρκειά σας. Γιορτάστε τη μοναξιά σας. Πάνω απ' όλα γιορτάστε τον εαυτό σας. Δε θέλω να είμαι τίποτε άλλο απ' αυτό που είμαι, δηλαδή άνθρωπος.
Μ' αρέσει πραγματικά που είμαι άνθρωπος.
Άνθρωπος σημαίνει να ξεχνάς, να σκοντάφτεις πάνω σε τοίχους, να μπαίνεις σε λάθος δωμάτιο, να σταματάς το ασανσέρ σε λάθος πάτωμα. Η πόρτα ανοίγει, βγαίνω κι ανακαλύπτω ότι βρίσκομαι στον έκτο όροφο αντί για τον τρίτο. "Άντε φιλαράκο μου", λέω μέσα μου, "πάλι την έπαθες".

Η αγάπη δεν υπακούει, Κρισναμούρτι

Για να εξετάζει κανείς πρέπει να είναι ελεύθερος από τα δόγματα, απ' τις ιδιαίτερες Φροϋδικές ή Ινδικές ψυχολογίες... αν εξετάζετε σύμφωνα με τη δική τους γραμμή μαθαίνετε αυτό που εκείνοι σκέφτονται και δεν ξέρετε τίποτα για τον εαυτό σας. Αυτό μου φαίνεται πως είναι αρκετά φανερό. Αν θέλω να ξέρω για τον εαυτό μου, πρέπει να βάλω στην άκρη ολότελα, τελείως, τον Φρόυντ, τον Γιούνγκ, ή οποιονδήποτε ψυχολόγο, οποιονδήποτε ψεχαναλυτή ή οποιονδήποτε φιλόσοφο, ή οποιονδήποτε θρησκευτικό δάσκαλο, ή οποιαδήποτε μορφή αυθεντίας. Γιατί αν μπορέσει να τα βάλει όλα αυτά στην άκρη ο νους, τότε θα μπορώ να κοιτάξω τον εαυτό μου όπως είναι στην πραγματικότητα - ν' ανακαλύψω τί είναι πράγματι κι από κει να μάθω, να κινηθώ...

...
Για μας όπως είμαστε, η αγάπη είναι κάτι τρομερό, κάτι που είναι μια αγωνία, περιφραγμένη με ζήλια, φθόνο κι αβεβαιότητα σ' όλες τις σχέσεις. Όλες οι στενές μας σχέσεις βασίζονται στην αγάπη σαν ευχαρίστηση κι επιθυμία... σε τούτη την αγάπη γνωρίζουμε τη νομή, την εξουσία, το φόβο, την αγωνία του να μην έχουμε αγαπηθεί, του να μην ξέρουμε πώς ν' αγαπάμε - γνωρίζετε όλα αυτά που περνάμε.
Μην ξέροντας ποτέ τι σημαίνουν και πεθαίνουμε. Η αγάπη δεν έχει λύπη - Η λύπη και η αγάπη δε μπορούν να πάνε μαζί... αλλά στο Χριστιανικό κόσμο οι δυστυχίες εξιδανικεύονται. Θέτονται σ' ένα σταυρό και λατρεύονται - υποδηλώνοντας πως δε μπορείτε να ξεφύγετε ποτέ απ' τις δυστυχίες παρά μέσα από μια ιδιαίτερη πόρτα, που είναι όλο το κεντρικό δόγμα μιας εκμεταλλευτικής θρησκευτικής κοινωνίας. Αυτό που ξέρουμε σαν αγάπη είναι μόνο μίσος, ζήλια, ανταγωνισμός, βαρβαρότητα και πόλεμος. Και η αγάπη δεν είναι το αντίθετο του μίσους, περισσότερο απ' ό, τι είναι η ταπεινοφροσύνη το αντίθετο της ματαιοδοξίας. Ένα ματαιόδοξο άτομο δε μπορεί να είναι ποτέ ταπεινό - μπορεί να μοχθήσει και να πετύχει μια μορφή ταπεινοφροσύνης, αλλά είναι υποκρισία.
Η αγάπη δεν είναι δυνατό να καλλιεργηθεί, δε μπορεί να συναρμολογηθεί με τη σκέψη. Η σκέψη είναι πάντα παλιά και η αγάπη δε μπορεί να είναι ποτέ παλιά. Όλες οι σχέσεις μας βασίζονται στη σκέψη... Η σκέψη έχει δημιουργήσει εικόνες που μπαίνουν ανάμεσα στους ανθρώπους, και είναι αυτές οι εικόνες που έχουν σχέσεις... Έτσι η αγάπη δεν υπάρχει.
Η Αγάπη είναι πάντα καινούργια - όμως ούτε καινούργια ούτε παλιά, κάτι τελείως διαφορετικό...  

Fritz Perls

I do my thing and You do your thing.

I am not in this world
to live up to your expectations,

and You are not in this world
to live up to mine.

You are You,
and I am I,

and if by chance we find each other,
it' s beautiful.

If not,
it can' t be helped.

Όπου κι αν είσαι, να Είσαι εκεί Ολοκληρωτικά, Eckhart Tolle

Ανησυχείς; Κάνεις πολλές σκέψεις του είδους "και τι θα γίνει αν..."; Αυτό σημαίνει ότι είσαι ταυτισμένος με το νου σου, που προβάλλεται σε μια φανταστική μελλοντική κατάσταση και δημιουργεί φόβο. Δεν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσεις με επιτυχία μια τέτοια κατάσταση, επειδή Δεν Υπάρχει.
Είναι ένα Φάντασμα του νου.
Μπορείς να σταματήσεις αυτή την παραφροσύνη που διαβρώνει την υγεία και τη ζωή σου, με το να Αναγνωρίσεις απλώς την παρούσα στιγμή. Εστίασε την προσοχή σου στην αναπνοή σου. Νιώσε τον αέρα να ρέει μέσα και έξω από το σώμα σου. Νιώσε το Εσώτερο ενεργειακό σου πεδίο.
Το μόνο που έχεις ποτέ να αντιμετωπίσεις, να τα βγάλεις πέρα μαζί του στην πραγματική ζωή - σε αντίθεση με τις φανταστικές νοητικές προβολές - είναι ετούτη η στιγμή.

Tertium Organum - Peter Ouspensky

Ας φανταστούμε έναν ανόητο ταξιδιώτη που πηγαίνοντας από τη μια πόλη στην άλλη, είναι στο ενδιάμεσο σημείο ανάμεσα στις δυο πόλεις. Ένας ανόητος ταξιδιώτης νομίζει ότι η πόλη από την οποία έφυγε την περασμένη εβδομάδα δεν υπάρχει τώρα: μόνο η ανάμνησή της έχει μείνει - τα τείχη έχουν καταστραφεί, οι πύργοι έχουν πέσει, οι κάτοικοι είτε πέθαναν είτε έφυγαν. Επίσης η πόλη στην οποία κατευθύνεται και όπου θα φτάσει σε μερικές μέρες δεν υπάρχει, αλλά χτίζεται βιαστικά για την άφιξή του. Την ημέρα της άφιξής του θα είναι έτοιμη, κατοικημένη και τακτοποιημένη και την ημέρα της αναχώρησής του θα καταστραφεί όπως και η πρώτη.
Σκεφτόμαστε τα πράγματα στον χρόνο ακριβώς με αυτόν τον τρόπο - το καθετί περνάει, τίποτε δεν επιστρέφει! Η άνοιξη πέρασε, δεν υπάρχει πλέον. Το φθινόπωρο δεν ήρθε, δεν υπάρχει ακόμη.

Αλλά τι υπάρχει;

Alan Watts, Η Τέχνη των Αισθήσεων

Λέγεται ότι ο Λιέχ-τσε έφτασε στο Τάο, "αφήνοντας τα Συμβάντα της Καρδιάς του να εξελίσσονται κατά τη Δική τους Επιλογή". Όπως ο καλός ναυτικός αφήνεται στην κίνηση του πλοίου και δεν την αντιπαλεύει με τους μυώνες του στομαχιού του, έτσι και ο άνθρωπος του Τάο αφήνεται στην κίνηση των διαθέσεών του.
Κατά παράξενο τρόπο, η παραπάνω κατάσταση δε μοιάζει καθόλου με εκείνη που εννοούμε συνήθως όταν λέμε ότι "κάποιος ενδίδει στα αισθήματά του" - εφόσον εδώ πρόκειται για ένα σύμπτωμα αντίστασης.

Alan Watts - Η Φύση, ο Άνδρας και η Γυναίκα

Το παίξιμο των ρόλων γίνεται τόσο Αυτόματα ώστε σπάνια συνειδητοποιούμε πόσο βαθιά διαποτίζει τη ζωή μας, και τι Σύγχυση επιφέρει στις φυσικές και αυθεντικές μας τάσεις. Κι αυτό έχει σαν συνέπεια να κάνει την Ερωτική σχέση μιαν απλή "πράξη" και τίποτα περισσότερο.
Ο έρωτας θεωρείται συχνά σαν ένα συναίσθημα που πιστεύουμε ότι Οφείλουμε να νιώθουμε. Η παρουσία του αναγνωρίζεται, κατά την υπόθεσή μας, με ορισμένα γνωστά συμπτώματα, που άντρες και γυναίκες συνηθίζουν να τα Απαιτούν από τον ερωτικό τους σύντροφο, και που είμαστε συχνά σε θέση να τα Μιμηθούμε τόσο καλά, ώστε τελικά δεν ξέρει το δεξί χέρι τι ακριβώς κάνει το αριστερό. Υποτίθεται, για παράδειγμα, ότι οι εραστές θα πρέπει να ζηλεύουν ο ένας τον άλλον. Ο άντρας υποτίθεται ότι πρέπει να είναι προστατευτικός και η γυναίκα λίγο ανήμπορη. Ο άντρας υποτίθεται ότι πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία για να εκφράσει το ερωτικό του συναίσθημα και η γυναίκα να περιμένει μέχρι να εκδηλωθούν οι προθέσεις του. Ορισμένοι τύποι διάπλασης, φωνής και γενικής όψης, υποτίθεται ότι εκφράζουν καλύτερα την ερωτική διάθεση ή την προκαλούν, ενώ η ερωτική επαφή διαφεντεύεται από τελετουργικά σχήματα όπου ο άντρας οφείλει να είναι ενεργητικός και η γυναίκα παθητική, και παράλληλα το σύνολο της προφορικής και συμβολικής ερωτικής επικοινωνίας προσκολλάται σε ένα εξαιρετικά περιορισμένο πρότυπο.

Σχετικά με το Γάμo, του Alan Watts

Δεν υπάρχει τίποτα το λάθος σχετικά με το γάμο, εκτός από το Νομικό Θεσμό. Το Φυσικό γεγονός της σταθερής συντροφικότητας ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα, με ή χωρίς παιδιά, είναι κάτι το αξιοθαύμαστο που "δουλεύει" στο βαθμό που κάποιος δεν επιμένει ότι πρέπει να δουλέψει, και δεν χρησιμοποιεί τον σύντροφο σαν ιδιοκτησία. Το να θεωρείς μία άλλη ύπαρξη σαν ιδιοκτησία τη μετατρέπει αυτόματα σε κούκλα (σε κάτι νεκρό). Όποτε πραγματοποιώ μία τελετή γάμου σε φίλους, δίνω έναν λόγο σαν κι αυτόν:
"Αυτά που πρόκειται να πω ίσως φανούν καταθλιπτικά ή ακόμα και κυνικά, αλλά νομίζω πως δεν θα φαίνεται έτσι και στην πράξη.

Alan Watts - Το παιχνίδι του ΜΑΥΡΟΥ - ΑΣΠΡΟΥ

Όταν μαθαίναμε το 1, 2, 3 και το Α, Β, Γ, λίγοι από εμάς είχαμε ακούσει το παιχνίδι του Μαύρου και του Άσπρου. Είναι εξ ίσου απλό, αλλά συγκαταλέγεται στα απόκρυφα. Ας θεωρήσουμε αρχικά ότι και οι πέντε αισθήσεις μας είναι διαφορετικές μορφές μιας βασικής αίσθησης, έστω της αφής.
Η όραση είναι μια πολύ ευαίσθητη αφή. Τα μάτια αγγίζουν, ή αισθάνονται, τη φωτεινή ακτινοβολία και έτσι μας επιτρέπουν να αγγίζουμε αντικείμενα που βρίσκονται πέρα από τα όρια των χεριών μας. Με ανάλογο τρόπο τα αυτιά αγγίζουν ηχητικά κύματα και η μύτη μικροσκοπικά σωματίδια σκόνης και αερίων.
Το σύνθετο πλέγμα των νευρώνων που συγκροτούν τις αισθήσεις αυτές δομούνται από μονάδες που μπορούν να βρίσκονται μόνο σε δύο καταστάσεις: Διεγερμένη (on) και Ηρεμίας (off).
Το σήμα που στέλνει στον εγκέφαλο κάθε ανεξάρτητος νευρώνας είναι ναι ή όχι.

Εθισμοί, του Eckhart Tolle

Ένα Πρότυπο ψυχαναγκαστικής συμπεριφοράς που διαρκεί μεγάλο διάστημα μπορεί να ονομαστεί Εθισμός και ένας εθισμός Ζει Μέσα σου ως Ημι-Οντότητα ή Υπο-Προσωπικότητα, ένα Ενεργειακό Πεδίο που, περιοδικά, σε Καταλαμβάνει ολοκληρωτικά.
Καταλαμβάνει το νου σου, τη Φωνή μέσα στο Κεφάλι σου, που γίνεται τότε η φωνή του Εθισμού.
Μπορεί να λέει: "Πέρασες μια δύσκολη μέρα. Σου αξίζει ένα δωράκι. Γιατί να αρνηθείς στον εαυτό σου τη μοναδική ευχαρίστηση που έχει απομείνει στη ζωή σου;".
Κι έτσι, αν είσαι Ταυτισμένος με την εσωτερική Φωνή λόγω έλλειψης επίγνωσης, πιάνεις τον εαυτό σου να πηγαίνει στο ψυγείο και να παίρνει εκείνη την ωραία σοκολατίνα.

"Θα παίζω αυτήν/όν που θέλεις να είμαι, κι εσύ θα παίζεις αυτόν/ήν που θέλω να είσαι".

Το Παίξιμο Ρόλων είναι αρκετά συνηθισμένο στα πρώτα στάδια πολλών σχέσεων από αυτές που αποκαλούμε Αισθηματικές, προκειμένου να Προσελκύσουμε και να Κρατήσουμε όποιον αντιλαμβάνεται το Εγώ ως εκείνον που θα "με Κάνει Ευτυχισμένη/ο, θα με κάνει να Νιώθω Ξεχωριστή/ός και θα Ικανοποιεί όλες μου τις Ανάγκες".
"Θα παίζω αυτήν/όν που θέλεις να είμαι, κι εσύ θα παίζεις αυτόν/ήν που θέλω να είσαι".
Αυτή είναι η άρρητη και μη συνειδητή συμφωνία.

Eckhart Tolle_ Για Μια Νέα Ζωή_ Εκδόσεις Λιβάνη

Μη Νοιάζεσαι για ό, τι συμβαίνει

Ο Κρισναμούρτι, ο μεγάλος Ινδός φιλόσοφος και πνευματικός διδάσκαλος, μιλούσε και ταξίδευε σχεδόν συνέχεια σε όλο τον κόσμο για περισσότερο από πενήντα χρόνια, προσπαθώντας να μεταδώσει μέσα από λέξεις - που είναι περιεχόμενο - εκείνο που είναι πέρα από λέξεις, πέρα από περιεχόμενο.
Σε μια από τις ομιλίες του λίγο πριν το τέλος της ζωής του, εξέπληξε το ακροατήριό του ρωτώντας: "Θέλετε να μάθετε το μυστικό μου;" Το ακροατήριο έγινε όλο αυτιά. Πολλοί ερχόντουσαν να τον ακούσουν για είκοσι, τριάντα χρόνια και δεν είχαν καταφέρει να συλλάβουν την ουσία της διδασκαλίας του. Επιτέλους, έπειτα απ' όλα αυτά τα χρόνια, ο δάσκαλος θα τους έδινε το κλειδί της κατανόησης.
"Να το μυστικό μου", είπε.
"Δε νοιάζομαι για ό, τι συμβαίνει".

Πίτσα, κανείς?

"Είναι το Ίδιο τοστ, το Ίδιο τοστ που έφαγα και την περασμένη βδομάδα.
Αλλά, πόσο άνοστο είναι σήμερα; Τίποτα, καμία γεύση!
Μα παίρνω όρκο πως είναι το Ίδιο τοστ - ίδιο τυρί, ίδια γαλοπούλα, ίδιο ψωμί!
Όλα ίδια κι όμως, Τώρα είναι άνοστο!
Και, Ναι! Πόσο θα ήθελα να είχα στη θέση του μια λουκανικόπιτα, έτσι ζεστή - ζεστή και λαχταριστή!
Μα, Όχι! Είμαι Αναγκασμένη, Πρέπει να φάω αυτό το... ξενέρωτο τοστ, το τόσο Διαφορετικό από το τοστ που τρώω συνήθως!
Μα, τί νόμιζα! Χρειάζονται θυσίες για να χάσω τα κιλά μου! Ας το βουλώσω κι ας το μπουκώσω..."

Αχ και να 'μουν πέντε κιλά πιο αδύνατη!

Πέντε κιλά... όχι παραπάνω. Πέντε κιλά να χάσω και θα είμαι τέλεια!
"Τέλεια"...
Το "τέλειο" σώμα, ο "τέλειος" άντρας, η "τέλεια" σχέση, ο "τέλειος" γάμος, το "τέλειο" παιδί, το "τέλειο" σπίτι, η "τέλεια" οικογένεια, η "τέλεια" δουλειά, η "τέλεια" ζωή!
Όλα "τέλεια"... κι εσύ Τελειωμένη!
Μα ναι... Πέντε κιλά θέλω μόνο! Θα έχω τα τέλεια κιλά!
Μεγάλη ιστορία τα κιλά! Πόσα κιλά να είμαι; Πού να τα έχω; Στην κοιλιά είναι καλά; Στα μπούτια καλύτερα; Επιστήμη ολόκληρη!
Παίρνουμε τον άνθρωπο με το κιλό! Εγώ θα πάρω ένα 70κιλο. Εσύ, προτιμάς 50κιλο;

Ευτυχώς που υπάρχει ο ΔΜΣ για να ξέρουμε πού βαδίζουμε.
Και φυσικά η ζυγαριά. Απαραίτητο αξεσουάρ σε κάθε σπίτι.

Αχ αυτή η ζυγαριά. Όπου και να ταξιδέψω, η ζυγαριά με πληγώνει...

Γιατί να μη δείχνει το "τέλειο" νούμερο;

Αχ αυτό το "τέλειο"!


Σύγκριση... και σύγκριση... και σύγκριση...
Το σώμα της και το σώμα μου... Η ομορφιά της και η ομορφιά μου...
Δε μπορεί να υπάρξει το "τέλειο" αν δεν υπάρχει σύγκριση.

Το "τέλειο" είναι Παιδί της Σύγκρισης!
Είναι αυτό που θέλω (που βλέπω να έχει κάποιος και το θέλω) αλλά που δεν το έχω!
Και προσπαθώ και προσπαθώ...

Μα ρε κοπελιά, θα μου πεις, μου λένε πως πρέπει να είμαι αδύνατη. Το σώμα είναι υγιές όταν είναι αδύνατο. Τα πρότυπα της ομορφιάς, της υγείας και τα λοιπά, αυτό μου λένε!
Ναι, όλοι αυτό λέμε... Και γενικότερα... Όλοι Κάτι Λέμε...
Κι έχουμε Μπουκώσει με αυτά που λέμε, κι έχουμε ξεχάσει...
Γιατί το Σώμα έχει τη δική του Σοφία. Κι αν το αφήσουμε στην ησυχία του, χωρίς τα πρέπει και τα δεν πρέπει, και τα επιτρέπεται κι απαγορεύεται, θα βρει τον Δικό του Δρόμο.

Το σώμα ξέρει καλύτερα. Αλλά έχει μπουκώσει.

Και πώς το ξεμπουκώνει κανείς;

Δε συγκρίνω πια. Δεν υπάρχει το τέλειο, όταν δεν υπάρχει σύγκριση.

Δεν επικρίνω... Είναι αυτό που είναι...
Όσο το επικρίνω, όσο το καταδικάζω, του δίνω ζωή, του δίνω συνέχεια.
Όσο το παρατηρώ, το προσέχω, απλά, ήρεμα, σαν ένα γεγονός, εξασθενεί!
Χάνει την ισχύ του! Δε με εξουσιάζει πια...

Κι έτσι, θαυμάζει κανείς το Όμορφο, ένα καλλίγραμμο σώμα, ένα ωραίο χαμόγελο, ένα γυμνασμένο σώμα, μία όμορφη παρουσία, χωρίς τη σύγκριση. Είναι αυτό που είναι. Το κάθε τί είναι Μοναδικό.
Το κάθε τι είναι Όμορφο στη Μοναδικότητά του.

Η ασχήμια υπάρχει στην Ομοιομορφία! Στην τεχνητή, φτιαχτή ομοιομορφία...

Ας είμαστε ειλικρινείς!

Ο καθένας μας μιλάει τη Δική του γλώσσα. Νομίζει κανείς ότι αν κάποιος μιλάει για παράδειγμα ελληνικά, και τυχαίνει να μιλάει κι ο ίδιος ελληνικά, καταλαβαίνονται.
Έστω για παράδειγμα ότι λέω το εξής: "Σ' αγαπώ και θα έκανα τα πάντα για σένα".
Δέκα Διαφορετικοί άνθρωποι θα καταλάβουν 10 Διαφορετικά πράγματα.
Το "αγαπάω" έχει τόσα νοήματα όσα και οι άνθρωποι που θα το ακούσουν. Κι επίσης για κάθε έναν από αυτούς έχει και διαφορετικό νόημα, ανάλογα με τη στιγμή που θα το ακούσει.
Για το "πάντα", ισχύει το ίδιο...
Όλες μας οι παρανοήσεις, όλες μας οι διαφωνίες, προκύπτουν από αυτόν τον απλό λόγο.
Μιλάμε Άλλες Γλώσσες. Ο καθένας τη Δική του.

"Η Τυραννία των Λέξεων"...

Το πράγμα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο όταν μιλάμε για τη σχέση ανάμεσα σ' έναν Άντρα και σε μια Γυναίκα.

Είναι γνωστό ότι ο Άντρας έχει κατέβει από τον "Άρη" κι η Γυναίκα από την "Αφροδίτη".
Το πρόβλημά μας είναι πως προσπαθούμε να Καταλάβουμε ο Ένας τον Άλλον, μέσα από το φύλο μας. Δύσκολο... Λέει η κοπελιά: "Είναι δυνατόν να είναι τόσο αναίσθητος;"
Λέει το παλικάρι: "Με τρελή έχω μπλέξει..."

J. Krishnamurti

Το να είσαι ελεύθερος δε σημαίνει απλώς να κάνεις ό, τι σου αρέσει ή να ξεφεύγεις από καταστάσεις που σε περιορίζουν, αλλά να Κατανοείς το Όλο πρόβλημα της Εξάρτησης.
Ξέρετε τί είναι η Εξάρτηση; Εξαρτάσαι από τους γονείς σου, εξαρτάσαι από τους δασκάλους σου, εξαρτάσαι από τον ταχυδρόμο κ.ο.κ. Αυτού του είδους την πρακτική εξάρτηση μπορεί να την καταλάβει κανείς πολύ εύκολα.

Αλλά υπάρχει κι ένα άλλο είδος Εξάρτησης, πολύ πιο βαθύ,