"Θα παίζω αυτήν/όν που θέλεις να είμαι, κι εσύ θα παίζεις αυτόν/ήν που θέλω να είσαι".

Το Παίξιμο Ρόλων είναι αρκετά συνηθισμένο στα πρώτα στάδια πολλών σχέσεων από αυτές που αποκαλούμε Αισθηματικές, προκειμένου να Προσελκύσουμε και να Κρατήσουμε όποιον αντιλαμβάνεται το Εγώ ως εκείνον που θα "με Κάνει Ευτυχισμένη/ο, θα με κάνει να Νιώθω Ξεχωριστή/ός και θα Ικανοποιεί όλες μου τις Ανάγκες".
"Θα παίζω αυτήν/όν που θέλεις να είμαι, κι εσύ θα παίζεις αυτόν/ήν που θέλω να είσαι".
Αυτή είναι η άρρητη και μη συνειδητή συμφωνία.

Ωστόσο, το παίξιμο ρόλων είναι δύσκολη δουλειά, κι έτσι αυτοί οι ρόλοι δε μπορούν να διατηρηθούν επ' αόριστον, Ιδιαίτερα όταν αρχίζετε να Συζείτε.
Όταν αυτοί οι Ρόλοι παύουν να παίζονται καλά, τι βλέπεις;
Δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, όχι ακόμα την αληθινή ουσία αυτής της ύπαρξης, αλλά εκείνο που καλύπτει την αληθινή ουσία: το Εγώ στη φυσική του κατάσταση, γυμνωμένο από τους ρόλους του, με το πονο-σώμα του και τη ματαιωμένη του επιθυμία που μετατρέπεται τώρα σε θυμό, που πιθανότατα κατευθύνεται προς το/τη σύζυγο ή σύντροφο επειδή απέτυχε να απομακρύνει τον υποκείμενο φόβο και την αίσθηση έλλειψης που αποτελούν εγγενές μέρος της εγωικής αίσθησης του εαυτού.
Όταν λέμε ότι "ερωτευόμαστε", στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι παρά μια επίταση της εγωικής επιθυμίας και ανάγκης.
Εθίζεσαι σε έναν άλλο άνθρωπο, ή μάλλον στην εικόνα σου γι' αυτό τον άνθρωπο.
Δεν έχει καμία σχέση με αληθινή αγάπη που δεν περιέχει κανένα "θέλω".
Η ισπανική γλώσσα είναι η πιο ειλικρινής σε σχέση με τις συμβατικές ιδέες περί αγάπης:
Te quiero σημαίνει "σε θέλω" καθώς και "σ' αγαπώ". Η άλλη έκφραση για το "σ' αγαπώ", te amo, που δεν είναι διφορούμενη, χρησιμοποιείται σπάνια... 

Για μια Νέα Ζωή, Eckhart Tolle