Ανησυχείς; Κάνεις πολλές σκέψεις του είδους "και τι θα γίνει αν..."; Αυτό σημαίνει ότι είσαι ταυτισμένος με το νου σου, που προβάλλεται σε μια φανταστική μελλοντική κατάσταση και δημιουργεί φόβο. Δεν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσεις με επιτυχία μια τέτοια κατάσταση, επειδή Δεν Υπάρχει.
Είναι ένα Φάντασμα του νου.
Μπορείς να σταματήσεις αυτή την παραφροσύνη που διαβρώνει την υγεία και τη ζωή σου, με το να Αναγνωρίσεις απλώς την παρούσα στιγμή. Εστίασε την προσοχή σου στην αναπνοή σου. Νιώσε τον αέρα να ρέει μέσα και έξω από το σώμα σου. Νιώσε το Εσώτερο ενεργειακό σου πεδίο.
Το μόνο που έχεις ποτέ να αντιμετωπίσεις, να τα βγάλεις πέρα μαζί του στην πραγματική ζωή - σε αντίθεση με τις φανταστικές νοητικές προβολές - είναι ετούτη η στιγμή.
Ρώτα τον εαυτό σου τι "πρόβλημα" έχεις αυτή τη στιγμή, όχι του χρόνου, αύριο ή μετά από πέντε λεπτά. Τι δεν πάει καλά με τούτη τη στιγμή; Μπορείς πάντα να τα βγάζεις πέρα με το Τώρα, αλλά δεν μπορείς ποτέ να τα βγάλεις πέρα με το μέλλον - ούτε και χρειάζεται. Η απάντηση, η δύναμη, η σωστή δράση ή ο ψυχολογικός πόρος θα είναι εκεί όταν τα χρειάζεσαι, όχι πριν, όχι μετά.
"Κάποια μέρα θα το καταφέρω". Μήπως ο στόχος σου απασχολεί τόσο πολύ την προσοχή σου, ώστε υποβιβάζεις την παρούσα στιγμή σε μέσο προς ένα σκοπό; Μήπως αφαιρείς τη χαρά από τη δράση σου; Μήπως περιμένεις να αρχίσεις να ζεις; Αν έχεις αναπτύξει ένα τέτοιο νοητικό πρότυπο, ανεξάρτητα από το τι πετυχαίνεις ή παίρνεις, το παρόν δε θα είναι ποτέ αρκετά καλό... το μέλλον θα φαίνεται πάντα καλύτερο. Τέλεια συνταγή για μόνιμη έλλειψη ικανοποίησης και πραγμάτωσης, δε συμφωνείς;
Μήπως είσαι "Εθισμένος στην Αναμονή"; Πόσο μέρος της ζωής σου περνάς Περιμένοντας; Αυτό που ονομάζω "αναμονή μικρής κλίμακας" είναι να περιμένεις στην ουρά στο ταχυδρομείο, σ' ένα μποτιλιάρισμα στο δρόμο, στο αεροδρόμιο ή να περιμένεις κάποιον να έρθει. "Αναμονή μεγάλης κλίμακας" είναι να περιμένεις τις επόμενες διακοπές, μια καλύτερη δουλειά, τα παιδιά να μεγαλώσουν, μια σχέση με πραγματικό νόημα, την επιτυχία, να βγάλεις λεφτά, να γίνεις "κάποιος", ωα φωτιστείς. Δεν είναι ασυνήθιστο να περνούν οι άνθρωποι μια ολόκληρη ζωή περιμένοντας να αρχίσουν να ζουν.
Η Αναμονή είναι μια Κατάσταση του νου. Βασικά, σημαίνει ότι θέλεις το μέλλον, δε θέλεις το παρόν. Δε θέλεις αυτό που έχεις και θέλεις αυτό που δεν έχεις. Με κάθε είδος αναμονής δημιουργείς ασυνείδητα μια εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στο Εδώ & Τώρα σου, όπου δε θέλεις να είσαι, και στο προβαλλόμενο μέλλον, όπου θέλεις να είσαι. Αυτό μειώνει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα της ζωής σου, κάνοντάς σε να χάνεις το παρόν...
Παραιτήσου από την αναμονή, σαν κατάσταση του νου. Όταν τσακώσεις τον εαυτό σου να γλιστράει στην αναμονή... βγες αμέσως από κει. Μπες στην παρούσα στιγμή. Άφησε τον εαυτό σου απλώς να υπάρχει και να το απολαμβάνει. Όταν είσαι παρών, δεν υπάρχει ποτέ ανάγκη να περιμένεις για οτιδήποτε. Έτσι, την επόμενη φορά που κάποιος θα σου πει: "Συγγνώμη που σε έκανα να περιμένεις", μπορείς να απαντήσεις: "Κανένα πρόβλημα. Δεν περίμενα. Καθόμουν και απολάμβανα - απολάμβανα τον εαυτό μου!"
Είναι ένα Φάντασμα του νου.
Μπορείς να σταματήσεις αυτή την παραφροσύνη που διαβρώνει την υγεία και τη ζωή σου, με το να Αναγνωρίσεις απλώς την παρούσα στιγμή. Εστίασε την προσοχή σου στην αναπνοή σου. Νιώσε τον αέρα να ρέει μέσα και έξω από το σώμα σου. Νιώσε το Εσώτερο ενεργειακό σου πεδίο.
Το μόνο που έχεις ποτέ να αντιμετωπίσεις, να τα βγάλεις πέρα μαζί του στην πραγματική ζωή - σε αντίθεση με τις φανταστικές νοητικές προβολές - είναι ετούτη η στιγμή.
Ρώτα τον εαυτό σου τι "πρόβλημα" έχεις αυτή τη στιγμή, όχι του χρόνου, αύριο ή μετά από πέντε λεπτά. Τι δεν πάει καλά με τούτη τη στιγμή; Μπορείς πάντα να τα βγάζεις πέρα με το Τώρα, αλλά δεν μπορείς ποτέ να τα βγάλεις πέρα με το μέλλον - ούτε και χρειάζεται. Η απάντηση, η δύναμη, η σωστή δράση ή ο ψυχολογικός πόρος θα είναι εκεί όταν τα χρειάζεσαι, όχι πριν, όχι μετά.
"Κάποια μέρα θα το καταφέρω". Μήπως ο στόχος σου απασχολεί τόσο πολύ την προσοχή σου, ώστε υποβιβάζεις την παρούσα στιγμή σε μέσο προς ένα σκοπό; Μήπως αφαιρείς τη χαρά από τη δράση σου; Μήπως περιμένεις να αρχίσεις να ζεις; Αν έχεις αναπτύξει ένα τέτοιο νοητικό πρότυπο, ανεξάρτητα από το τι πετυχαίνεις ή παίρνεις, το παρόν δε θα είναι ποτέ αρκετά καλό... το μέλλον θα φαίνεται πάντα καλύτερο. Τέλεια συνταγή για μόνιμη έλλειψη ικανοποίησης και πραγμάτωσης, δε συμφωνείς;
Μήπως είσαι "Εθισμένος στην Αναμονή"; Πόσο μέρος της ζωής σου περνάς Περιμένοντας; Αυτό που ονομάζω "αναμονή μικρής κλίμακας" είναι να περιμένεις στην ουρά στο ταχυδρομείο, σ' ένα μποτιλιάρισμα στο δρόμο, στο αεροδρόμιο ή να περιμένεις κάποιον να έρθει. "Αναμονή μεγάλης κλίμακας" είναι να περιμένεις τις επόμενες διακοπές, μια καλύτερη δουλειά, τα παιδιά να μεγαλώσουν, μια σχέση με πραγματικό νόημα, την επιτυχία, να βγάλεις λεφτά, να γίνεις "κάποιος", ωα φωτιστείς. Δεν είναι ασυνήθιστο να περνούν οι άνθρωποι μια ολόκληρη ζωή περιμένοντας να αρχίσουν να ζουν.
Η Αναμονή είναι μια Κατάσταση του νου. Βασικά, σημαίνει ότι θέλεις το μέλλον, δε θέλεις το παρόν. Δε θέλεις αυτό που έχεις και θέλεις αυτό που δεν έχεις. Με κάθε είδος αναμονής δημιουργείς ασυνείδητα μια εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στο Εδώ & Τώρα σου, όπου δε θέλεις να είσαι, και στο προβαλλόμενο μέλλον, όπου θέλεις να είσαι. Αυτό μειώνει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα της ζωής σου, κάνοντάς σε να χάνεις το παρόν...
Παραιτήσου από την αναμονή, σαν κατάσταση του νου. Όταν τσακώσεις τον εαυτό σου να γλιστράει στην αναμονή... βγες αμέσως από κει. Μπες στην παρούσα στιγμή. Άφησε τον εαυτό σου απλώς να υπάρχει και να το απολαμβάνει. Όταν είσαι παρών, δεν υπάρχει ποτέ ανάγκη να περιμένεις για οτιδήποτε. Έτσι, την επόμενη φορά που κάποιος θα σου πει: "Συγγνώμη που σε έκανα να περιμένεις", μπορείς να απαντήσεις: "Κανένα πρόβλημα. Δεν περίμενα. Καθόμουν και απολάμβανα - απολάμβανα τον εαυτό μου!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου