Ας είμαστε ειλικρινείς!

Ο καθένας μας μιλάει τη Δική του γλώσσα. Νομίζει κανείς ότι αν κάποιος μιλάει για παράδειγμα ελληνικά, και τυχαίνει να μιλάει κι ο ίδιος ελληνικά, καταλαβαίνονται.
Έστω για παράδειγμα ότι λέω το εξής: "Σ' αγαπώ και θα έκανα τα πάντα για σένα".
Δέκα Διαφορετικοί άνθρωποι θα καταλάβουν 10 Διαφορετικά πράγματα.
Το "αγαπάω" έχει τόσα νοήματα όσα και οι άνθρωποι που θα το ακούσουν. Κι επίσης για κάθε έναν από αυτούς έχει και διαφορετικό νόημα, ανάλογα με τη στιγμή που θα το ακούσει.
Για το "πάντα", ισχύει το ίδιο...
Όλες μας οι παρανοήσεις, όλες μας οι διαφωνίες, προκύπτουν από αυτόν τον απλό λόγο.
Μιλάμε Άλλες Γλώσσες. Ο καθένας τη Δική του.

"Η Τυραννία των Λέξεων"...

Το πράγμα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο όταν μιλάμε για τη σχέση ανάμεσα σ' έναν Άντρα και σε μια Γυναίκα.

Είναι γνωστό ότι ο Άντρας έχει κατέβει από τον "Άρη" κι η Γυναίκα από την "Αφροδίτη".
Το πρόβλημά μας είναι πως προσπαθούμε να Καταλάβουμε ο Ένας τον Άλλον, μέσα από το φύλο μας. Δύσκολο... Λέει η κοπελιά: "Είναι δυνατόν να είναι τόσο αναίσθητος;"
Λέει το παλικάρι: "Με τρελή έχω μπλέξει..."

Δε μπορώ να κατανοήσω έναν άντρα, σκεπτόμενη σαν γυναίκα.
Δε μπορώ να κατανοήσω μια γυναίκα, σκεπτόμενος ως άντρας.
Μπορώ όμως να Κατανοήσω.
Ίσως να είναι λίγες αυτές οι στιγμές, αλλά υπάρχουν.
Ίσως να υπάρχει μια γέφυρα ανάμεσα στον "Άρη" και στην "Αφροδίτη".
Μπορεί κανείς να κατανοήσει κάποιον μέσα από την Καρδιά.

Οι λέξεις ενίοτε είναι σαν τις Κοτρόνες. Σκληρές και Χοντρές.
Όταν έχεις θυμώσει με κάποιον, κι επειδή θέλεις να είσαι "ειλικρινής" και "σωστή/ ός" μαζί του, του πετάς όσες από αυτές τις Κοτρόνες υπάρχουν στο ρεπερτόριό σου.
Δεν είναι περίεργο που μας είναι τόσο δύσκολο να κατανοήσουμε...
Γδαρμένες και σκισμένες από αυτές τις κοτρώνες της "ειλικρίνειας", οι καρδιές μας το μόνο που μπορούν πλέον να κάνουν είναι να πάλλονται...
Να πάλλονται... αλλά να μην αισθάνονται... Να μην κατανοούν...

Πόσο επιφυλακτικός χρειάζεται να είναι κανείς με την "ειλικρίνεια".
Ακούς κάποιον να λέει: "Αγαπητέ, δε μπορώ! Θέλω να είμαι σωστός, ειλικρινής!" Και πλατς, σου ρίχνει τη χλαπάτσα στη μούρη!
Μπορεί κανείς να είναι ειλικρινής, μόνο απέναντι στον εαυτό του, κι αυτό με προσπάθεια!
Γιατί να είναι κανείς "ειλικρινής" με τον άλλον? Και τι είναι αυτό που ονομάζεις ειλικρίνεια;

Ακούς την απάντηση: "Μα ο άλλος έχει δικαίωμα να γνωρίζει την αλήθεια..."
Και τι είναι αλήθεια; Είναι κάτι που εσύ το γνωρίζεις;

Τα τσιρότα στις καρδιές μας είναι προϊόντα αυτής της ειλικρίνειας.
Ακούς τον πατέρα να λέει στο μικρό γιο του: "Καλά, χαζός είσαι; Δεν ακούς που σου μιλάω; Πού χαζεύεις τόση ώρα;"
Ειλικρίνεια!
Ή ακούς τη μάνα να λέει, μιλώντας σε μία γνωστή στο σούπερ μάρκετ, μπροστά στα δυο μικρά αγοράκια της: "Ναι, ο μικρός είναι λίγο χαζούλης... Δεν είναι σπίρτο σαν το μεγάλο, δε στροφάρει τόσο!"
Ειλικρίνεια!

Ακούς το παλικάρι να λέει στην κοπελιά: "Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σου, δε γίνεται να είμαστε μαζί! Μου 'χει τελειώσει!" BTW Τι είναι να σου τελειώσει, βάζο με μαρμελάδα? 
Ή ακούς την κοπελιά να λέει στο παλικάρι: "Θέλω να ξέρω την αλήθεια, να είσαι ειλικρινής μαζί μου. Δε με θέλεις πια, σου τελείωσε;"
Ή πάλι ακούς την κοπελιά: "Εξαφανίστηκε! Ούτε ένα τηλεφώνημα, να μου πει τί συνέβη! Ας είχε τα Κότσια, να είναι τουλάχιστον ειλικρινής μαζί μου!"

Έχουμε πάρει τις λέξεις, τις έχουμε φορέσει, και κυκλοφορούμε περήφανοι!
Δεν αναρωτιόμαστε ποτέ, γιατί να τις φοράμε!

"Αυτό το φόρεμα που φοράς, Ειλικρινά, δε σου πηγαίνει καθόλου!
Κι αυτό το μακιγιάζ που έχεις κάνει, Χάλια είναι!
Ααα και είδα το παλικάρι με το οποίο κυκλοφορείς με μια τύπισσα..."
Ειλικρίνεια... για το καλό σου!!!


Και ποιός ξέρει το καλό σου?