Γιατί... η δίαιτα σαν 'concept' έχει αποτύχει?

Πόσες δίαιτες έχει κάνει η μέση γυναίκα τη σημερινή εποχή? Και πόσες από αυτές έχουν πετύχει, ορίζοντας ως επιτυχία το ‘χάνω τα κιλά κ δεν τα ξαναπαίρνω’? Κι επιτέλους, Γιατί?

‘Μα αγαπητή’, θα μου πεις, ‘η απάντηση είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους μας.. Έχω θέμα αυτοσυγκράτησης, δεν πειθαρχώ, μου αρέσουν τα γλυκά, θέλω να απολαμβάνω το φαγητό, δε μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου’ και τα σχετικά… 

Απαντήσεις – κλισέ, απαντήσεις – αυτόματες…

Λες ‘Τελείωσε, σήμερα (ή μάλλον αύριο καλύτερα) θα ξεκινήσω δίαιτα! Με σιχάθηκα (έτσι λες για σένα) με βαρέθηκα, μπούχτισα πια, θα με αλλάξω!’ Και ξεκινάς για τον διαιτολόγο (και τον κάθε μαστροχαλαστή) με πολύ χαρά, με πολύ ενθουσιασμό.. κ με λίγη απαισιοδοξία (κατάλοιπο περασμένων σου εμπειριών)…

Φτάνεις στο φίλο μας, το μαστροχαλαστή, με την προοπτική να σε φτιάξει… Είναι χειμώνας, οπότε φοράς ένα παλτό.. Φοράς το παλτό γιατί κάνει κρύο, αλλιώς δεν θα είχε κανένα νόημα να το κουβαλάς μαζί σου.. Οπότε μπαίνοντας στο φίλο μας, το βγάζεις… Τα συζητάτε.. του λες τα δικά σου, σου λέει τα δικά του… του λες ‘ξέρω, ξέρω, τα έχω ακούσει χιλιάδες φορές, ξέρω τι πρέπει να κάνω’, σου λέει αυτός ‘ναι, τα έχεις ακούσει, αλλά εδώ τα ακούς διαφορετικά, εδώ έχουμε καλύτερη προφορά, οι τοίχοι είναι λιλά (δεν είναι μωβ) κι εγώ όπως βλέπεις έχω καστανά μαλλιά και όχι κόκκινα, και διάφορα τέτοια… Οπότε, δε θέλεις και πολύ.. Έχουμε άλλωστε μια έμφυτη τάση να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά μας σε ό, τι δε μας αρέσει, σε ό, τι δε μας κάνει, σε ό, τι μας μειώνει στα μάτια μας… κι έτσι λες ‘φίλε μου, ναι, εδώ είμαστε!’ Ή ακόμα καλύτερα, μπορεί να πεις ‘ααα αγαπητή, εγώ πήγα στον κύριο Παπα&*%^ιδόπουλο ή στην κυρία Παπα&*^%οπούλου, τον έγκριτο διαιτολόγο που βγαίνει και στα κανάλια, θα τον έχεις δει άλλωστε, είναι πολύ γνωστός… τόσοι και τόσοι πάνε σε αυτόν! Αυτός θα μου κάνει τη διαφορά!'

Και με αυτά και με τα άλλα, συνεχίζουμε τον ύπνο του δικαίου! Δικαίου μεν, ύπνος δε!

Δεν αντιλαμβανόμαστε, δε βλέπουμε, ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο παλτό! Μάλιστα, στο παλτό! Γιατί, φοράς το παλτό, μόνο το χειμώνα.. δεν το φοράς το καλοκαίρι! Δες στο παλτό την δίαιτα… Η δίαιτα είναι το παλτό σου.. Τώρα, θέλεις να τα χάσεις! Ξύπνησε μέσα σου αυτό που θέλει να δει τη διαφορά στο σώμα σου, αυτός που έχει μπουχτίσει! Οπότε, όπως κρυώνεις το χειμώνα, φοράς τη δίαιτά σου, φοράς το παλτό σου.. Μα… κάποια στιγμή, τα κρύα θα φύγουν, αυτός που μέσα σου είχε μπουχτίσει από τα κιλά σου, αρχίζει τώρα να μπουχτίζει από τη δίαιτα… και αρχίζει να δυσφορεί με το παλτό… Αρχίζει το παλτό να σε πιέζει, να σε πνίγει.. θες να το πετάξεις μακριά και να μην το ξαναφορέσεις…

Υπάρχουν παλτό μάρκες, παλτό – μ’ έκαψες, παλτό της σειράς.. όλα κάνουν τη δουλειά τους… σε ζεσταίνουν τις κρύες μέρες (και νύχτες αν θέλεις) του χειμώνα… Αλλά… κάποια στιγμή, αυτό σου τελειώνει… όπως τελειώνουν τόσα και τόσα.. 

Τότε.. τί??

Το θέμα είναι να το κάνεις δικό σου.. να γίνει δέρμα σου.. ή μάλλον ακόμα καλύτερα, μέρος της ουσίας σου.. ούτε καν δέρμα, αλλά αίμα σου.. να ρέει φυσιολογικά..

Ό, τι φοράς ή σου φοριέται, θα έρθει η ώρα να το πετάξεις…

Ό, τι κάνεις δικό σου, μέσα σου… μένει μαζί σου! 

δώρα