Κλείσε την πόρτα, μπαίνει το κρύο...

"Θα πρέπει να είμαι ελεύθερος,
έστω κ αν εσένα δεν σου αρέσει.
Κι αν δεν πρόκειται να μ' αγαπήσεις - τέτοιος που είμαι -, αν είναι να φύγεις από δίπλα μου, - τέτοιος που είμαι - αν την πιο κρύα και μεγάλη νύχτα του χειμώνα σηκωθείς και μ' αφήσεις...
Κλείσε την πόρτα πίσω σου. Μπαίνει το κρύο.
Κλείσε την πόρτα. Αν αυτή είναι η απόφασή σου, κλείσε την πόρτα.
Δεν πρόκειται να σου ζητήσω να μείνεις ούτε λεπτό παραπάνω απ' όσο θέλεις.
Σου ξαναλέω: Κλείσε την πόρτα, γιατί εγώ θα μείνω εδώ, και κάνει κρύο.
Αυτή θα είναι η δική μου απόφαση.

Άλλωστε, έχω μάθει να μη με συγχέω μ' εσένα, να μη νομίζω πως εσύ νιώθεις ή πρέπει να νιώθεις αναγκαστικά το ίδιο μ' εμένα. Έχω μάθει ότι δεν υπάρχεις στον κόσμο για να ικανοποιείς τις επιθυμίες μου, ούτε για να ανταποκρίνεσαι στις προσδοκίες μου. Εσύ είσαι απλά ο καθρέφτης μου. Με βοηθάς να συμπληρώσω την εικόνα που έχω για μένα.
Και αυτό που δίνει αξία στο γεγονός ότι είσαι μαζί μου είναι ότι, αν ήθελες, θα μπορούσες και να μην είσαι μαζί μου.
Όσο το συνειδητοποιώ αυτό, είμαι ελεύθερος.
Και θέλω να είμαι ελεύθερος.
Γιατί διαφορετικά χάνω την ισορροπία μου. Κ αν την χάσω, χάνω τον έλεγχο του σώματός μου, δεν το ακούω πια, υπάρχουν παράσιτα που μπαίνουν στην ...ενδοεπικοινωνία.
Και τότε έχω πρόβλημα. Και τότε μπαίνω σε φαυλότητα.
Οπότε, κλείσε την πόρτα πίσω... Μπαίνει το κρύο."