Πόσο λίγο ξέρουμε από αγάπη, από την εκπληκτική τρυφερότητα και δύναμή της, πόσο εύκολα χρησιμοποιούμε τη λέξη αγάπη... Τη χρησιμοποιεί ο στρατηγός... τη χρησιμοποιεί ο χασάπης... τη χρησιμοποιεί ο πλούσιος, όπως τη χρησιμοποιούν και τα νεαρά αγόρια και κορίτσια. Αλλά πόσο λίγα ξέρουν γι' αυτήν! Δεν ξέρουν την απεραντοσύνη της... Ότι είναι αθάνατη... πόσο ανεξιχνίαστη είναι...
Ν' αγαπάς σημαίνει να έχεις επίγνωση της αιωνιότητας.
Τι πράγμα είναι οι σχέσεις και πόσο εύκολα πέφτουμε στη συνήθεια κάποιας συγκεκριμένης σχέσης...
Θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα, αποδεχόμαστε τις καταστάσεις και δεν είναι ανεκτή καμιά αλλαγή... Δε δεχόμαστε καμία κίνηση προς την αβεβαιότητα, ούτε για ένα λεπτό.
Όλα είναι τόσο καλά ρυθμισμένα, τόσο στέρεα φτιαγμένα, τόσο δεσμευμένα, που δεν υπάρχει καμία ελπίδα για λίγη φρεσκάδα, για μια καθαρή αναζωογονητική ανοιξιάτικη ανάσα. Αυτά κι άλλα πολλά τα ονομάζουμε σχέσεις.
Αν παρατηρήσουμε από κοντά, οι σχέσεις είναι κάτι πολύ πιο λεπτό, κάτι πιο γρήγορο κι από την αστραπή, πιο αχανές κι από τη γη, γιατί οι σχέσεις είναι η ζωή. Η ζωή μας είναι σύγκρουση.
Θέλουμε να κάνουμε τις σχέσεις χοντροκομμένες, ωμές, εύκολες.
Έτσι χάνουν την ευωδιά τους, την ομορφιά τους. Όλα τούτα συμβαίνουν γιατί δεν αγαπάμε, κι η αγάπη, φυσικά, είναι το σπουδαιότερο απ' όλα, γιατί μέσα σ' αυτή πρέπει να εγκαταλείψει κανείς ολοκληρωτικά τον εαυτό του.
Αυτή ακριβώς η ιδιότητα της φρεσκάδας, του καινούργιου, είναι ουσιαστική, αλλιώς η ζωή γίνεται ρουτίνα, συνήθεια... και η αγάπη δεν είναι συνήθεια, δεν είναι κάτι βαρετό. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χάσει το αίσθημα της έκπληξης.
Θεωρούν τα πάντα δεδομένα κι αυτή η αίσθηση της ασφάλειας καταστρέφει την ελευθερία και τις εκπλήξεις της αβεβαιότητας.
Σχεδιάζουμε πράγματα για το μακρινό μέλλον μακριά από το παρόν. Αλλά η προσοχή που χρειάζεται για να κατανοήσει κανείς βρίσκεται πάντα στο παρόν. Στην προσοχή υπάρχει πάντα μια αίσθηση αμεσότητας. Το να είναι κανείς ξεκάθαρος στις προθέσεις του είναι πολύ επίπονη δουλειά... η πρόθεση είναι σαν μια φλόγα, που προτρέπει κάποιον ακατάπαυστα να κατανοήσει.
Το να είναι κανείς ξεκάθαρος, κάθε στιγμή, είναι ό, τι ακριβώς χρειάζεται, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Πρέπει κανείς να καθαρίσει τη γη για τον καινούργιο σπόρο, κι από τη στιγμή που θα φυτευθεί ο σπόρος, με τη δική του ζωτικότητα και δύναμη θα έρθουν οι καρποί και ο νέος σπόρος.
Η εξωτερική ομορφιά δεν κρατάει ποτέ, φθείρεται πάντα όταν δεν υπάρχει εσωτερική χαρά κι ευχαρίστηση. Καλλιεργούμε καθετί το εξωτερικό δίνοντας πολύ λίγη προσοχή σε όσα βρίσκονται μέσα μας... αλλά το μέσα είναι που τρώει πάντα το έξω. Το σκουλήκι που καταστρέφει τη φρεσκάδα του μήλου βρίσκεται μέσα του.
Χρειάζεται μεγάλη νοημοσύνη σ' έναν άντρα και μια γυναίκα για να ξεχάσουν τους εαυτούς τους και να ζήσουν μαζί, χωρίς να παραδοθεί ο ένας στον άλλο, χωρίς να κυριαρχηθεί ο ένας από τον άλλο.
Οι σχέσεις είναι το πιο δύσκολο πράγμα στη ζωή.
Ν' αγαπάς σημαίνει να έχεις επίγνωση της αιωνιότητας.
Τι πράγμα είναι οι σχέσεις και πόσο εύκολα πέφτουμε στη συνήθεια κάποιας συγκεκριμένης σχέσης...
Θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα, αποδεχόμαστε τις καταστάσεις και δεν είναι ανεκτή καμιά αλλαγή... Δε δεχόμαστε καμία κίνηση προς την αβεβαιότητα, ούτε για ένα λεπτό.
Όλα είναι τόσο καλά ρυθμισμένα, τόσο στέρεα φτιαγμένα, τόσο δεσμευμένα, που δεν υπάρχει καμία ελπίδα για λίγη φρεσκάδα, για μια καθαρή αναζωογονητική ανοιξιάτικη ανάσα. Αυτά κι άλλα πολλά τα ονομάζουμε σχέσεις.
Αν παρατηρήσουμε από κοντά, οι σχέσεις είναι κάτι πολύ πιο λεπτό, κάτι πιο γρήγορο κι από την αστραπή, πιο αχανές κι από τη γη, γιατί οι σχέσεις είναι η ζωή. Η ζωή μας είναι σύγκρουση.
Θέλουμε να κάνουμε τις σχέσεις χοντροκομμένες, ωμές, εύκολες.
Έτσι χάνουν την ευωδιά τους, την ομορφιά τους. Όλα τούτα συμβαίνουν γιατί δεν αγαπάμε, κι η αγάπη, φυσικά, είναι το σπουδαιότερο απ' όλα, γιατί μέσα σ' αυτή πρέπει να εγκαταλείψει κανείς ολοκληρωτικά τον εαυτό του.
Αυτή ακριβώς η ιδιότητα της φρεσκάδας, του καινούργιου, είναι ουσιαστική, αλλιώς η ζωή γίνεται ρουτίνα, συνήθεια... και η αγάπη δεν είναι συνήθεια, δεν είναι κάτι βαρετό. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χάσει το αίσθημα της έκπληξης.
Θεωρούν τα πάντα δεδομένα κι αυτή η αίσθηση της ασφάλειας καταστρέφει την ελευθερία και τις εκπλήξεις της αβεβαιότητας.
Σχεδιάζουμε πράγματα για το μακρινό μέλλον μακριά από το παρόν. Αλλά η προσοχή που χρειάζεται για να κατανοήσει κανείς βρίσκεται πάντα στο παρόν. Στην προσοχή υπάρχει πάντα μια αίσθηση αμεσότητας. Το να είναι κανείς ξεκάθαρος στις προθέσεις του είναι πολύ επίπονη δουλειά... η πρόθεση είναι σαν μια φλόγα, που προτρέπει κάποιον ακατάπαυστα να κατανοήσει.
Το να είναι κανείς ξεκάθαρος, κάθε στιγμή, είναι ό, τι ακριβώς χρειάζεται, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Πρέπει κανείς να καθαρίσει τη γη για τον καινούργιο σπόρο, κι από τη στιγμή που θα φυτευθεί ο σπόρος, με τη δική του ζωτικότητα και δύναμη θα έρθουν οι καρποί και ο νέος σπόρος.
Η εξωτερική ομορφιά δεν κρατάει ποτέ, φθείρεται πάντα όταν δεν υπάρχει εσωτερική χαρά κι ευχαρίστηση. Καλλιεργούμε καθετί το εξωτερικό δίνοντας πολύ λίγη προσοχή σε όσα βρίσκονται μέσα μας... αλλά το μέσα είναι που τρώει πάντα το έξω. Το σκουλήκι που καταστρέφει τη φρεσκάδα του μήλου βρίσκεται μέσα του.
Χρειάζεται μεγάλη νοημοσύνη σ' έναν άντρα και μια γυναίκα για να ξεχάσουν τους εαυτούς τους και να ζήσουν μαζί, χωρίς να παραδοθεί ο ένας στον άλλο, χωρίς να κυριαρχηθεί ο ένας από τον άλλο.
Οι σχέσεις είναι το πιο δύσκολο πράγμα στη ζωή.
Από το βιβλίο του Τζ. Κρισναμούρτι "Γράμματα σε μια νεαρή φίλη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου