Η Μόνη πραγματικότητα που είναι δυνατόν να γνωρίζω είναι ο κόσμος όπως Εγώ τον αντιλαμβάνομαι και τον βιώνω Αυτή τη Στιγμή.
Η Μόνη πραγματικότητα που είναι δυνατόν να γνωρίζετε είναι ο κόσμος όπως εσείς τον αντιλαμβάνεστε και τον βιώνετε Αυτή τη Στιγμή.
Και η Μόνη Βεβαιότητα είναι ότι αυτές οι Πραγματικότητες που γίνονται αντιληπτές είναι σαφώς διαφορετικές.
Υπάρχουν τόσοι "Πραγματικοί Κόσμοι" όσοι είναι και οι Άνθρωποι!
... Δε μπορούμε πια να ζούμε σε μια Ασφαλή Γυάλα γνωρίζοντας ότι όλοι βλέπουμε τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο.
Επειδή φοβάμαι λιγότερο να προσφέρω ή να δέχομαι θετικά συναισθήματα, έχω γίνει περισσότερο ικανός στο να εκτιμώ τα άτομα. Κατέληξα να πιστεύω ότι αυτή η ικανότητα είναι μάλλον σπάνια... πολύ συχνά, ακόμη και τα παιδιά μας, τα αγαπάμε περισσότερο για να τα ελέγχουμε παρά γιατί τα εκτιμάμε. Ένα από τα πιο ικανοποιητικά συναισθήματα που γνωρίζω - κι ένα από αυτά που προάγουν περισσότερο την προσωπική εξέλιξη του Άλλου - προέρχεται από το γεγονός ότι εκτιμώ ένα άλλο άτομο με τον ίδιο τρόπο που εκτιμώ ένα ηλιοβασίλεμα. Άλλωστε, οι άνθρωποι είναι εξίσου υπέροχοι με ένα ηλιοβασίλεμα, Εφόσον τους το Επιτρέψω εγώ να είναι. Στην πραγματικότητα, ο λόγος για τον οποίο μπορούμε να εκτιμάμε το ηλιοβασίλεμα είναι ίσως ότι δεν μπορούμε να το ελέγξουμε. Όταν κοιτάζω το ηλιοβασίλεμα όπως το κοίταξα προχθές, δεν αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου να λέει: "Απάλυνε λίγο το πορτοκαλί στη δεξιά γωνία και βάλε λίγο περισσότερο μοβ στο σύννεφο". Όχι, δεν το κάνω. Δεν προσπαθώ να ελέγξω το ηλιοβασίλεμα. Το παρακολουθώ με δέος καθώς αυτό αποκαλύπτεται μπροστά μου. Προτιμώ τον εαυτό μου όταν μπορώ να εκτιμώ τον Σημαντικό Άλλον της ζωής μου με αυτόν ακριβώς τον τρόπο.
... Ένα πρόσωπο που το αγαπούν επειδή το εκτιμούν πραγματικά κι όχι από κτητικότητα εξελίσσεται και αναπτυσσει το δικό του μοναδικό εαυτό.
Η Μόνη πραγματικότητα που είναι δυνατόν να γνωρίζετε είναι ο κόσμος όπως εσείς τον αντιλαμβάνεστε και τον βιώνετε Αυτή τη Στιγμή.
Και η Μόνη Βεβαιότητα είναι ότι αυτές οι Πραγματικότητες που γίνονται αντιληπτές είναι σαφώς διαφορετικές.
Υπάρχουν τόσοι "Πραγματικοί Κόσμοι" όσοι είναι και οι Άνθρωποι!
... Δε μπορούμε πια να ζούμε σε μια Ασφαλή Γυάλα γνωρίζοντας ότι όλοι βλέπουμε τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο.
Επειδή φοβάμαι λιγότερο να προσφέρω ή να δέχομαι θετικά συναισθήματα, έχω γίνει περισσότερο ικανός στο να εκτιμώ τα άτομα. Κατέληξα να πιστεύω ότι αυτή η ικανότητα είναι μάλλον σπάνια... πολύ συχνά, ακόμη και τα παιδιά μας, τα αγαπάμε περισσότερο για να τα ελέγχουμε παρά γιατί τα εκτιμάμε. Ένα από τα πιο ικανοποιητικά συναισθήματα που γνωρίζω - κι ένα από αυτά που προάγουν περισσότερο την προσωπική εξέλιξη του Άλλου - προέρχεται από το γεγονός ότι εκτιμώ ένα άλλο άτομο με τον ίδιο τρόπο που εκτιμώ ένα ηλιοβασίλεμα. Άλλωστε, οι άνθρωποι είναι εξίσου υπέροχοι με ένα ηλιοβασίλεμα, Εφόσον τους το Επιτρέψω εγώ να είναι. Στην πραγματικότητα, ο λόγος για τον οποίο μπορούμε να εκτιμάμε το ηλιοβασίλεμα είναι ίσως ότι δεν μπορούμε να το ελέγξουμε. Όταν κοιτάζω το ηλιοβασίλεμα όπως το κοίταξα προχθές, δεν αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου να λέει: "Απάλυνε λίγο το πορτοκαλί στη δεξιά γωνία και βάλε λίγο περισσότερο μοβ στο σύννεφο". Όχι, δεν το κάνω. Δεν προσπαθώ να ελέγξω το ηλιοβασίλεμα. Το παρακολουθώ με δέος καθώς αυτό αποκαλύπτεται μπροστά μου. Προτιμώ τον εαυτό μου όταν μπορώ να εκτιμώ τον Σημαντικό Άλλον της ζωής μου με αυτόν ακριβώς τον τρόπο.
... Ένα πρόσωπο που το αγαπούν επειδή το εκτιμούν πραγματικά κι όχι από κτητικότητα εξελίσσεται και αναπτυσσει το δικό του μοναδικό εαυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου