Η τέχνη της ζωής, Κρισναμούρτι

Έτσι, ρωτάμε ο ένας τον άλλον: τι είναι αγάπη; Αυτή η λέξη έχει χαλάσει, έχει υποβαθμιστεί, την έχουν φτύσει, γι' αυτό πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ολάνοιχτα μπρος στην κατάχρηση αυτής της λέξης.
Τι είναι αγάπη; Είναι απλώς αίσθηση;
Σ' αγαπώ κι εξαρτιέμαι από σένα κι εσύ εξαρτιέσαι από μένα... ίσως κάποτε σε πουλήσω και ίσως με πουλήσεις... σε χρησιμοποιώ και με χρησιμοποιείς. Εάν ο ομιλητής πει: "Σας αγαπώ", επειδή είστε ένα μεγάλο ακροατήριο και τρέφετε τη ματαιοδοξία μου και νιώθω ευτυχισμένος, ευχαριστημένος, ικανοποιημένος, είναι αυτό αγάπη;

Είναι αγάπη η ικανοποίηση, η εκπλήρωση, η προσκόλληση;
Είναι η αγάπη φτιαγμένη από τη σκέψη;
Είναι η αγάπη αίσθηση; Είναι η αγάπη ικανοποίηση; Είναι η αγάπη εκπλήρωση; Εξάρτηση; Είναι η αγάπη επιθυμία; Μη συμφωνείς, μη διαφωνείς... Προσεγγίζουμε τα πράγματα πάντοτε με τη συμφωνία ή τη διαφωνία. Μπορούμε να σβήσουμε από το λεξιλόγιό μας, από το μυαλό μας, το "συμφωνώ" και το "δε συμφωνώ" και ν' αντιμετωπίσουμε τα γεγονότα όπως είναι;
Τότε μπορούμε ν' αρχίσουμε ν' αναρωτιόμαστε, να ψάξουμε βαθιά για το τι είναι η αγάπη.
Στις σχέσεις μεταξύ μας - άντρας, γυναίκα, αγόρι, κορίτσι κι όλ' αυτά - όταν κάποιος λέει στον άλλον "σ' αγαπώ", μήπως σημαίνει εξάρτηση;
Ο ένας εκπληρώνει τον εαυτό του μέσα στον άλλον κι επομένως σ' αυτή τη σχέση μπαίνει η σκέψη, και τότε η σκέψη δημιουργεί μια εικόνα κι αυτή την εικόνα ονομάζουμε αγάπη.
Ρωτάμε λοιπόν: η αγάπη - είναι ατυχία που είμαστε υποχρεωμένοι να χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη - η αγάπη είναι φτιαγμένη από τη σκέψη;
Μπορεί να υπάρξει αγάπη εκεί όπου υπάρχει φιλοδοξία, όταν ο ένας ανταγωνίζεται τον άλλον;
Υπάρχει αγάπη όταν υπάρχει Ιδιοτέλεια;
Η ζήλεια, που σημαίνει μίσος, θυμό, επιθυμία, ευχαρίστηση, κι όλα τα παρόμοια, είναι αγάπη;
Τολμάμε να τ' αντιμετωπίσουμε όλ' αυτά;