«Έχω κουραστεί. Δεν θέλω να ζυγίζω. Περιορίζομαι απίστευτα έτσι… Μα ειλικρινά, δεν γίνεται να το κάνω… στο περίπου?? Δηλαδή έτσι δεν θα έχω αποτέλεσμα?? Πρέπει να γίνω ψυχαναγκαστική για να αδυνατίσω??»
Είπαμε, έχεις επιλογές! Μπορείς και να ζυγίζεις αλλά και να μην ζυγίζεις.. Για να πάρεις την απόφασή σου πρέπει να ζυγίσεις πρώτα απ’ όλα το κόστος και το αποτέλεσμα.. Εγώ μπορώ να σου πω, μη ζυγίζεις, μη μου κουράζεσαι, όλα χαλαρά θα γίνουν… Και να έχω δίκιο…
Σκέψου όμως.. Πας στο γιατρό να σου ρυθμίσει την πίεση, και σου δίνει ένα χάπι σε συγκεκριμένη δοσολογία… Έστω χ mg της ουσίας που θέλουμε.. Μπορείς να του πεις να το πάρεις στο περίπου? Π.χ. θα χαθεί ο κόσμος αν αντί για ολόκληρο, εσύ πάρεις το 1/3 αυτού? Όχι, ο κόσμος δεν θα χαθεί.. Μπορείς να το κάνεις, έχεις την επιλογή.. Το θέμα είναι ότι δεν θα έχεις το βέλτιστο αποτέλεσμα…
Όλοι προσπαθούν να σε διευκολύνουν.. Είπαμε, μη μου κουράζεσαι, όλα χαλαρά θα γίνουν… Σου λένε, π.χ. φάε μια παλάμη κοτόπουλο, 1 μερίδα κοτόπουλο, 1 φλιτζάνι μακαρόνια… Καλώς, δουλεύει και έτσι… Σκέψου όμως ότι άλλη η δική σου παλάμη και άλλη του φίλου σου του Μήτσου.. Άλλο το φλιτζάνι που δουλεύεις εσύ κι άλλο της Μαρίας… Μπορείς να το κάνεις έτσι… Σκέψου όμως ότι σε κάθε γεύμα θέλω να πάρεις συγκεκριμένη ισορροπία σε μακροθρεπτικά συστατικά (πρωτεΐνη, υδατάνθρακα και λίπος).. Μπορείς να το κάνεις και στο περίπου.. αλλά δεν θα ήταν και το καλύτερο…
«Τι μου λες τώρα δηλαδή, ότι θα πρέπει να ζυγίζω κάθε ώρα και στιγμή, ότι θα είμαι συνέχεια με μια ζυγαριά στο χέρι? Ε όχι, έτσι δεν την παλεύω σίγουρα»… Εάν το έκανες αυτό, τότε ναι, θα πηγαίναμε στα όρια του ψυχαναγκασμού.. Πάμε να φτιάξουμε κάτι, ας μην χαλάσουμε κάτι άλλο.. Το καλύτερο θα ήταν να ζύγιζες μια δυο φορές αρχικά… Να ψιλοεκπαιδευόσουν με τα δικά σου σκεύη… Όταν πχ σου λέει κάποιος να φας έστω μια…. “μούτζα” κοτόπουλο, αυτό στο δικό σου χέρι ισοδυναμεί με 90γρ, στου Μήτσου μπορεί να είναι και 140… Θα μου πεις, χάθηκε ο κόσμος? Όχι, δεν χάθηκε…
Που καταλήγουμε λοιπόν? Μπορείς να ζυγίζεις, μπορείς και να μην ζυγίζεις…
Σκέψου τι κάνει μια καλή μαγείρισσα πριν να γίνει καλή μαγείρισσα… Στα πρώτα της βήματα, ζυγίζει. Πηγαίνει με το μέτρο. Έστω ότι θέλει να φτιάξει ένα κέικ (λίγο άστοχο το παράδειγμα αλλά anyway). Θα ζυγίσει την ζάχαρη, το βούτυρο, όλα τα υλικά… Εάν θέλει (για να μην κουράζεται!) μπορεί να τα βάλει όλα στο περίπου.. Μπορεί! Θα τρώγεται το κέικ? Θα τρώγεται! Εάν θέλει όμως οι καλεσμένοι της να μείνουν… με το στόμα ανοιχτό, θα ζυγίσει. Και όταν με το καλό γίνει καλή μαγείρισσα, τότε θα ξέρει με το μάτι.
Για να μείνεις λοιπόν και εσύ… με το στόμα ανοιχτό…
ξέρεις τι πρέπει να κάνεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου