Οι ζωές των περισσότερων ανθρώπων είναι γεμάτες πράγματα: υλικά πράγματα, πράγματα που πρέπει να κάνουν, πράγματα που πρέπει να σκεφτούν.
Οι ζωές μας είναι σαν την ιστορία της ανθρωπότητας, την οποία ο Ουίνστον Τσόρτσιλ όρισε ως "το ένα αναθεματισμένο πράγμα μετά το άλλο".
Ο νους μας είναι γεμάτος με τη "σαβούρα" των σκέψεων, τη μια σκέψη μετά την άλλη.
Αυτή είναι η διάσταση της συνειδητότητας αντικειμένου που αποτελεί την κυρίαρχη πραγματικότητα πολλών ανθρώπων, κι αυτός είναι ο λόγος που οι ζωές μας έχουν τέτοια έλλειψη ισορροπίας.
...Η ανάδυση της συνειδητότητας χώρου είναι το επόμενο στάδιο στην εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Συνειδητότητα χώρου σημαίνει ότι, επιπλέον του να έχει κανείς συνείδηση των πραγμάτων - πράγμα που πάντα είναι αποτέλεσμα αισθητητιακής αντίληψης, σκέψεων και συναισθημάτων - υπάρχει ένα Υπόγειο Ρεύμα Επίγνωσης.
Η Επίγνωση συνεπάγεται ότι δεν έχεις συνείδηση μόνο των πραγμάτων (αντικειμένων), αλλά ότι έχεις επίσης συνείδηση του ότι έχεις συνείδηση. Αν μπορείς να νιώθεις μια άγρυπνη εσωτερική ησυχία στο παρασκήνιο ενώ συμβαίνουν πράγματα στο προσκήνιο, αυτό είναι!
Όποτε είσαι ταραγμένος για ένα γεγονός, έναν άνθρωπο ή μια κατάσταση, η αληθινή αιτία δεν είναι το γεγονός, ο άνθρωπος ή η κατάσταση, αλλά η απώλεια της αληθινής προοπτικής που μόνο ο χώρος μπορεί να παράσχει. Είσαι παγιδευμένος στη συνειδητότητα αντικειμένου, χωρίς επίγνωση του άχρονου εσωτερικού χώρου της ίδιας της συνειδητότητας.
Τα λόγια "κι αυτό θα περάσει", όταν χρησιμοποιούνται ως δείκτης, μπορούν να σου αποκαταστήσουν την επίγνωση αυτής της διάστασης.
Ένας άλλος δείκτης προς την αλήθεια μέσα σου περιέχεται στην παρακάτω πρόταση: "Ποτέ δεν είμαι ταραγμένος για το λόγο που νομίζω".
Οι ζωές μας είναι σαν την ιστορία της ανθρωπότητας, την οποία ο Ουίνστον Τσόρτσιλ όρισε ως "το ένα αναθεματισμένο πράγμα μετά το άλλο".
Ο νους μας είναι γεμάτος με τη "σαβούρα" των σκέψεων, τη μια σκέψη μετά την άλλη.
Αυτή είναι η διάσταση της συνειδητότητας αντικειμένου που αποτελεί την κυρίαρχη πραγματικότητα πολλών ανθρώπων, κι αυτός είναι ο λόγος που οι ζωές μας έχουν τέτοια έλλειψη ισορροπίας.
...Η ανάδυση της συνειδητότητας χώρου είναι το επόμενο στάδιο στην εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Συνειδητότητα χώρου σημαίνει ότι, επιπλέον του να έχει κανείς συνείδηση των πραγμάτων - πράγμα που πάντα είναι αποτέλεσμα αισθητητιακής αντίληψης, σκέψεων και συναισθημάτων - υπάρχει ένα Υπόγειο Ρεύμα Επίγνωσης.
Η Επίγνωση συνεπάγεται ότι δεν έχεις συνείδηση μόνο των πραγμάτων (αντικειμένων), αλλά ότι έχεις επίσης συνείδηση του ότι έχεις συνείδηση. Αν μπορείς να νιώθεις μια άγρυπνη εσωτερική ησυχία στο παρασκήνιο ενώ συμβαίνουν πράγματα στο προσκήνιο, αυτό είναι!
Όποτε είσαι ταραγμένος για ένα γεγονός, έναν άνθρωπο ή μια κατάσταση, η αληθινή αιτία δεν είναι το γεγονός, ο άνθρωπος ή η κατάσταση, αλλά η απώλεια της αληθινής προοπτικής που μόνο ο χώρος μπορεί να παράσχει. Είσαι παγιδευμένος στη συνειδητότητα αντικειμένου, χωρίς επίγνωση του άχρονου εσωτερικού χώρου της ίδιας της συνειδητότητας.
Τα λόγια "κι αυτό θα περάσει", όταν χρησιμοποιούνται ως δείκτης, μπορούν να σου αποκαταστήσουν την επίγνωση αυτής της διάστασης.
Ένας άλλος δείκτης προς την αλήθεια μέσα σου περιέχεται στην παρακάτω πρόταση: "Ποτέ δεν είμαι ταραγμένος για το λόγο που νομίζω".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου