Θεάτρου Συνέχεια...

- Λοιπόν Δώρα, μου πρότεινες τις προάλλες να Δω στο Θέατρο του μυαλού μου το Σώμα μου Όπως το Θέλω και στη συνέχεια να Τραβήξω αυτή την εικόνα στο Τώρα και να τη Βιώσω στο Θέατρο του Μυαλού μου στο Τώρα.
- Ναι, Μέσες Άκρες αυτό συζητήσαμε.
- Μα, Αυτό που λες δεν είναι Αντιφατικό; Δεν είναι Διχασμός; Δεν είναι Ψέμα; 
Κι Αν Αποτύχω; Κι Αν δεν τα Καταφέρω; Κι Αν είναι Αυτό, Όνειρο Θερινής Νυχτός;

Μμμ Πολύ Ωραία.. Αντιλαμβάνομαι ότι Υπάρχει φόβος, ανησυχία, αγωνία για το τι θα Γίνει Αν..
Σε Πρώτη Φάση ας Ξεκαθαρίσουμε ότι Ό, τι Συνεχίζεται πίσω από το 'Αν', Δεν Υπάρχει.
Όταν λέω 'Αν Αποτύχω', 'Αν δεν έχω το Αποτέλεσμα που Θέλω', 'Αν όλα πάνε στραβά' κλπ Τέτοιου Τύπου, Πιάνω με τη Μία ότι Δε Ζω στο Τώρα.
Το Τώρα δεν έχει 'Αν'. Στο Τώρα Υπάρχει Μόνο το κΑΝω. Το ΑΝ εμπεριέχεται στο κΑΝω.Το Αν στο Τώρα δεν στέκεται από μόνο του Παρά μόνο στο κΑΝω.

Λοιπόν, όταν πιάνω τον εαυτό μου να Ξεκινάει μία φράση του με το ΑΝ, τον Κόβω κατευθείαν, γιατί ξεκινάω με ένα ψέμα. Το ψέμα βρίσκεται στο ΑΝ που δεν Υπάρχει.

- Εντάξει με το ΑΝ, Αλλά και αυτά που λες για το Θέατρο του Μυαλού μου, θα μου πεις τώρα πως Υπάρχουν; Θέλεις να με Τρελάνεις;

Αρχικά, 

 
Είναι Πολύ Σημαντικό να έχω σαν Αρχή, να Ακολουθώ Μόνο τις Θετικές μου Σκέψεις.
Το να Σταματήσω μία Σκέψη μου όταν αυτή έχει ξεκινήσει δεν είναι εύκολο. Μπορώ όμως να επιλέξω να μην πέσω μέσα της και να μην της επιτρέψω να με παρασύρει έτσι στον ωκεανό της, σε Αυτό τον Ωκεανό που είναι Δηλητηριώδης.. Έχω τη Δύναμη να Μείνω στη Θέση μου. Αν Θέλω να Αλλάξω ως προς Κάτι, Είναι Σημαντικό Αυτό να το Εφαρμόζω.
Ότιδήποτε αρνητικό με Δηλητηριάζει.

Τώρα
Το να Σκέφτομαι Αυτό που Θέλω να σκέφτομαι Είναι να Σκέφτομαι την Αλήθεια,
Ανεξάρτητα από τα Φαινόμενα...
Κάθε Άνθρωπος έχει την εγγενή δύναμη να σκέφτεται αυτό που Θέλει να σκέφτεται,
αλλά χρειάζεται πολύ περισσότερη προσπάθεια για να το κάνω αυτό,
συγκριτικά με το να σκέφτομαι Ό, τι προβάλλεται κατά τα φαινόμενα..

Το να Σκέφτομαι με Βάση τα Φαινόμενα είναι Εύκολο.
Το να Σκέφτομαι την Αλήθεια, Ανεξάρτητα από τα Φαινόμενα χρειάζεται Κόπο
και χρειάζεται την κατανάλωση περισσότερης ενέργειας από οτιδήποτε άλλο
καλούμαι να Κάνω.

Κάθε Εμφάνιση (Ό, τι Βλέπουμε) στον Ορατό κόσμο, τείνει να Παράγει μία μορφή σε αυτόν που την Παρατηρεί.
Και αυτό μπορεί να προληφθεί με το να Κρατάμε τη Σκέψη της Αλήθειας!!!
Παράδειγμα.
Το να βλέπω την εμφάνιση πάχους, το να δίνω δηλαδή την Προσοχή μου σε αυτό,
Θα Προκαλέσει τη Μορφή του Πάχους στη σκέψη μου, και Τελικά στο Σώμα μου.

Κρατάω τη Σκέψη της Αλήθειας,
η Οποία είναι Ότι Δεν Υπάρχει Πάχος. 
Το πάχος είναι μόνο μία Παρουσίαση, μία Εμφάνιση,
και η Πραγματικότητα, η Αλήθεια, είναι η Υγεία και το Βάρος που Θέλω να έχω.
Το να Σκέφτομαι το Βάρος που θέλω
όταν η ζυγαριά μου λέει 200 κιλά για παράδειγμα
Χρειάζεται Δύναμη. Ενέργεια. Την Προσοχή μου.
Έχω την Δύναμη να το Κάνω.
Για την Ακρίβεια,
είναι το Μόνο που Μπορώ να κάνω.

Να επιβάλλω με τη Σκέψη μου, το Αποτέλεσμα που Θέλω,
που είναι η Μόνη Αλήθεια.
 
Γιατί η Υγεία, η Αφθονία, η Χαρά,
είναι η Μόνη Αλήθεια, και όλα τα υπόλοιπα είναι μόνο Φαινόμενα,
παρεκκλίσεις..

Επίσης, Έχω σαν Αρχή.
Αν Κάνω Κάτι το Οποίο μου Δουλεύει, Δεν έχει Νόημα να το Αλλάξω.
Αν όμως Δεν Παίρνω τα Αποτελέσματα που έχω Ανάγκη, 
Κάτι Πρέπει να Κάνω Διαφορετικά.


ΥΓ. Η Διαιτολογία & η Διατροφολογία, σαν Επιστήμη που Ασχολείται με τη Θεραπεία - Πρόληψη του Πάχους Έχει Αποτύχει 
(Ορίζοντας ως αποτυχία τη Δια Βίου Διατήρηση του Νέου Σωματικού Βάρους).

Όπου Εστιάζω την Προσοχή μου,  
          Εκεί Πηγαίνει η Ενέργειά μου, 
                    και Αυτά τα Αποτελέσματα θα Έχω.

           Βλέπω Αυτό που Θέλω
                          Εστιάζω σε Αυτό την Προσοχή μου
                                         Διοχετεύω Εκεί την Ενέργειά μου.

Ξεκινάω από τη Μόνη Στιγμή που Υπάρχει.  

Το Τώρα